iyi bir eş ,iyi bir iş, iyi para, iyi öğrenim, lüks hayat için devletin kurguladığı sınavlara girmek gerekir. devletin yasaları çerçevesinde iyi bir vatandaş olursun. saygın bir meslek dışı güzel bir araba gibidir. içindeki pisliği gizler. motorun çevreye verdiği zarar mühim değildir. kazandığın para önemlidir. lakin o parayı nasıl kazandığın kimsenin umrunda olmaz. istersen dünyanın en hırsız kişisi ol. inançlı bir kişi gibi ibadetini yerine getiriyorsan, çalışıyor ama çalışıyorsan, namazını, zekatını, orucunu aksatmıyorsan sen herkes kadar normal bir insan sayılırsın.
bu kurguya karşı çıkanlar ise, deli, tembel, işe yaramaz, ahmak, anarşist, serseri kişilerdir toplumun gözünde.
toplumları belirli bir dönemde geçerli olan "normal" davranışları ve kimlikleri belirlerler. bu normlar, belirli bir zaman dilimindeki toplumsal, kültürel ve siyasi koşulların ürünüdür. foucault, bu normların ve kavramların, toplumsal kontrol ve iktidar ilişkilerinin bir parçası olarak işlediğini savunur. delilik üzerine çalışmalarında, deliliğin tarihsel ve toplumsal olarak nasıl inşa edildiğini inceler. ona göre, delilik kavramı ve deli kimliği, belirli bir toplumun ve döneminin normlarına göre şekillendirilir ve bu normlar tarafından denetlenir. dolayısıyla, "normal insan" kavramı da benzer bir şekilde, belirli bir toplumun kabul ettiği ve dayattığı belirli davranışları ve kimlikleri içeren bir kurgudur. foucault'a göre, bu normlar ve kavramlar, toplumsal kontrol araçları olarak işlev görür.ve bireylerin davranışlarını, düşüncelerini ve kimliklerini yönlendirir. bu nedenle, "normal insan kurgudur" ifadesi, foucault'un güç ilişkileri ve toplumsal kontrol üzerine kurduğu genel bir felsefi çerçevenin bir parçasıdır. guattari, deleuze'le birlikte yazdığı "anti oedipus" adlı kitabında, kapitalizm, devlet, bilim, aile gibi kurumların ve yapıların normatif bir düzen oluşturduğunu ve insanların bu düzene uyum sağlaması gerektiğini savunur. guattari'nin normativite görüşü, foucault'un çalışmalarından etkilenmiş olsa da, deleuze ile birlikte geliştirdiği düşüncelerle kendine özgü bir yaklaşım sunar. ona göre, bu normatif yapılar, insanların kimliklerini ve davranışlarını belirlerken, aynı zamanda bireylerin ve toplumların özgürlüğünü kısıtlar. bu yaklaşım, normativitenin sadece belirli kurumlar tarafından değil, aynı zamanda sosyal ilişkilerin ve toplumsal yapıların bir sonucu olarak da inşa edildiğini vurgular. deleuze ve guattari, freud'un oedipus kompleksi teorisini insan psikolojisini anlamak için yetersiz bulurlar. onlara göre bu teori, bireylerin içsel çatışmalarını aşırı derecede aile yapısına bağlarken toplumsal yapıları ve güç ilişkilerini göz ardı eder. kitap boyunca kapitalizm ve devlet gibi kurumların nasıl normatif bir düzen oluşturduğunu ve insanların bu düzene nasıl uyum sağladığ ıincelenir. bu kurumlar, bireylerin arzularını ve kimliklerini kontrol altına alarak, kapitalist üretim biçimine ve sosyal düzene uyum sağlamalarını sağlarlar.ayrıca, normativitenin nasıl direniş ve kaos yoluyla altüst edilebileceğini de tartışılır. şizofreni gibi durumlar, normatif yapıların ve güç ilişkilerinin sorgulanmasına ve değikurgu olan "normal insan" kapitalist toplumun işleyişindeki normativite ve güç ilişkilerinin bir ürünüdür. deleuze ve guattari'ye göre, normal kapitalist toplumun belirli beklentilerine ve değerlerine uyum sağlayan bireylerdir.bu bireyler, iş gücü piyasasına uyum sağlamak, tüketim alışkanlıklarına uymak ve toplumsal statülerini korumak için belirli bir davranış ve düşünce kalıbına uyarlar. belirli bir yaşam tarzını ve değerleri benimseyen, üretim ve tüketim süreçlerine entegre olan bireylerdir.normal, kapitalist toplumun denetim ve kontrol mekanizmalarının bir parçasıdır. "normal insan" kavramı, belirli bir normativiteyi ve hegemonik yapıyı koruyan bir araçtır ve bireylerin özgürlüğünü kısıtlar.
