hristiyanlarca "isa'nın yaşgünü" niyetine kutlansa da aslında iskandinav paganizmi kaynaklı bir bayramdır. gecenin en uzun olduğu gün olarak hesap edilmiştir ve "güne dönüş" gibi bir durumdur.
amerikan dizilerinin neredeyse tümünün ara verdiği dönemdir bir de. noel-yılbaşı arasında neredeyse hiçbir dizi yayınlanmaz. hep bu ikisiyle ilgili salak salak filmler yayınlanır. biz de türkiye'de sıkıntıdan patlarız. neyse ki behzat ç var.
ekleme: ohaa a.q. kim niye eksiledi lan bunu? sözlük'te katolik yobazlar mı var?
günün önemi itibari ile bakkalın,çakkalın,avm'lerin zengin edildiği;kırmızı donların tüketildiği,çamların süslendiği ellerde şişelerle komik ve aynı zamanda rezil bir halde gece 00:00 olduğunda anlamsız bağrışmaların hakim olduğu ve bu vaziyetteyken yeni girilen yılın güzel geçileceği umut edilen gündür.
çok başarılı bir tasvirini joost Lagendijk'in yaptığı kavram.
"Bugünün Türkiye'de sıradan bir pazar olduğunu fark etmek tuhaf. 2010'un son pazarı olması dışında bir özelliği yok, oysa Avrupa'nın geri kalanında Noel'in ikinci günü, yani herkes için özel bir gün.
Benim gibi iki dünya arasında mekik dokumuyorsanız, bu gibi farklılıkların ayrımına pek varmıyorsunuz. Türkiye'de yaşıyorum ve çalışıyorum, fakat Hollanda'da da kuvvetli köklerim ve aile bağlarım var.
Geçen hafta saç tıraşı için gittiğim Taksim'deki berberimin, bana 'Hayırlı Noeller' dilediğini duymak pek hoştu. Bana nezaket göstermek istediğinden eminim, fakat onun için Noel dünyanın başka bir köşesinde vuku bulan ve sadece klasik Amerikan filmlerindeki meşhur şarkılardan ve süslenmiş büyük Noel ağaçlarından bildiği bir olay. Türklerin büyük kısmı gibi berberimin de Avrupalıların, keza Amerikalılarla Kanadalıların çoğunluğunun hissettiği türden özel bir Noel duygusu yok, zaten olmasını da bekleyemezsiniz.
Altmışlarda büyüme çağımdayken Noel hâlâ dinle epey bağlantılı bir olaydı. 25 Aralık, Hıristiyanlığın merkezindeki figür olan Hazreti isa'nın gerçek doğum günüydü. Ailecek Noel arefesinde kiliseye gider ve ebeveynlerimin güçlü bir aidiyet duyduğu dinin tarihindeki bu hayati önemde olayı kutlamak için ilahiler söylerdik. 45 yıl sonra bile, beni ve diğer bütün Hıristiyanları korumak için doğmuş küçük bir çocukla ilgili o kuvvetli şarkıların çoğunu hâlâ hatırlayabiliyorum. Kiliseye giden o cemaate ait olmak size güzel bir duygu verirdi, zira ayine Noel'le ilgili her tür simgenin dört bir taraftaki ulvi varlığı eşlik ederdi: Işıklarla dolu ağaçlar, çocuk isa'nın yattığı beşik ve çevresinde anne-babası, yeşil dallar, çanlar ve bazı küçük armağanlar. Hıristiyanların 25 ve 26 Aralık'taki kutlamalarında dinleriyle ilgisi olmayan birçok geleneği ve pratiği birbirine bağladığını ancak çok sonraları idrak ettim. Ağaçlar, her daim yeşil dallar, kışın ortasında günlerin uzamaya başladığını gösteren ışıklar... Bunların hepsinde Hıristiyanlık öncesine ait pagan geleneklerinin güçlü izleri vardı ve karanlığın ortasında yepyeni bir hayatın doğduğuna ve sizin de zuhur eden bu kurtuluş hikâyesinin parçası olduğunuza dair sarsıcı bir duygu yaratmak için zekice işin içine katılmışlardı.
Bu satırları yazarken melankoli ve nostalji ağırlığını hissettiriyor. Şahsen benim için bu, hâlâ güzel hatıraları akla getirebilen bir mazi. Fakat o günler geride kaldı. Artık kiliseye gitmiyorum ve daha temel düzeyde, ister Hıristiyanlık ister başka bir inanç olsun, dinin bugün benim için önemli olan sorulara ikna edici cevapları olduğuna artık inanmıyorum.
Fakat Noel duygusu hiç kaybolmuyor. Şu an Hollanda'dayım ve ışıklardan, ağaçlardan ve eski dinî şarkıların modern versiyonlarından hâlâ keyif alıyorum. Ama şu günlerde daha da önemli olan şey, aileyle ve dostlarla bir araya gelmek, yiyip içmek, gitmekle ve gelmekte olan yılı konuşup tartışmak. Son 50 yıldır Noel'in ticarileştirilmesine ve bugün birçok Avrupalı için Noel'in mümkün olduğunca fazla tüketmek anlamı taşımasına rağmen o paha biçilmez tefekkür anları hâlâ varlığını sürdürüyor ve ister inansın ister inanmasın, birçok insan için önem taşıyor.
Bence Noel en iyi Müslüman dünyasının Ramazan Bayramı'yla kıyaslanabilir. Birlikte oturup sevdiklerinizle yiyip içme vakti; insanın kendi içinde derin düşüncelere dalması için en uygun vakit. inançlı Müslümanlar için özel, fakat dinî duygularla hiç bağ kurmamış veya çok zayıf bağı olan insanlar tarafından da farklı bir vakit olarak görülüyor. Bunlar, her uygarlığın topluluk ruhunu vurgulamak ve tefekkürü teşvik etmek için yarattığı vesileler. Bireyselleşmenin ve ortak hedeflere yönelik artan şüpheciliğin bu gelenekleri zayıflattığı ve insanın bunlarsız da yaşayabileceği izlenimini yarattığı modern toplumlarda bu vesileler giderek seyrekleşiyor.
Hollanda'da Noel, Türkiye'de Bayram. Her ikisinin de parçası olmaktan çok mutluyum. Güzel hatıraları sevgiyle yâd etmek ve geleceğe dair yeni planlar yapmak için. j.lagendijk@zaman.com.tr"
28 senedir, belçika da yaşıyorum noel babanın hiç bir gavurun evine girdiğini görmedim. ha carrefour, blokker, wibra gibi firmalar bir hafta boyunca kendi mağzaların da noel babayı gezdiriyorlar o başka. ayın yirmidördünde aile masaya kurulur, baba ve anne şarap içerler bi güzel, çocuklar eğlenirler ve sonra babanın aldığı hediyeleri açarlar ve gece biter.
bizim müslümanlar, islamı tam bilseler her gece böyle ailenle keyifli vakit geçirmek zorundasın aslında, çocuklarına, eşine hediye falan almalısın. kişinin evine aldığı sadakadır. bu ne güzel bir din, bilene.
NOEL: îsâ Peygamberin doğumu olarak kabul edilen günün adıdır.
NOEL: Bazılarınca Milâdî yılın Ocak ayının birinci gününe rastlayan gece olarak da düşünülür ve kutlanır.
NOEL:Bizans imparatoru B. KOSTANTiN'in hiristiyanlığa karıştırdığı ve bayram olarak îlân ettigi gecenin adı olarak bilinir.
noel; Güneşperestlikle Hristiyanlık inançlarının karışımı bir inanç olup, Hz. isa'nın doğumundan 350 yıl sonra romada ortaya çıktı. Bu dönemde roma imparatorluğu'nun her yerinde güneş'e tapılıyordu. Batıda Güneş'e tapanlar güneş'in 24 aralığa kadar biraz daha erken batıp kendilerini daha erken terk ettiği için üzülüyorlar, 25 aralıkla günler tekrar uzamaya başlayınca tanrıların kendileriyle kalmaya razı olmuş ve yenden doğmuş düşüncesi ile mutluluklarını dans, içki, çoşku, ışıklandırma, hindi kesme gibi eğlencelerle kutluyorlardı. Bunun neticesi olarak 25 Aralık - 1 Ocak arası asırlardır kutlanılan bir hristiyan bayramı olmuştur.
Bir peygamberin doğum gecesini içki, kumar, dans, zina gibi şeylerle kutlamak Allah'ın indirdiği hiçbir dine ve kitaba uygun değildir. Noel, miladı, yeni yıl, yılbaşı veya buna benzer bazı özel insan ve kurumların koyduğu günleri kutlamanın inanç yönünden sakıncalı olduğu unutulmamalıdır. Yılbaşı gecesi biz müslümanlar için milletler arası takvim başlangıcı olma fonksiyonundan başka hiçbir değeri ve önemi yoktur!
Yeryüzü üzerindeki tek hak din olan islamın bu husustaki emri ise; bu tür inanç ve eğlencelerin hiç bir şekilde yapılmamasıdır. islam dinine mensup olanların özellikle bu gibi gün ve gecelerde normal yaşantılarında hiç bir değişiklik yapmamalı ve müslüman olmayanlara benzeyecek her türlü hal, tavır ve sözlerden ziyadesiyle sakınmalıdır.
Bu hususta Allahu teale " ey iman etmiş olanlar! Benim düşmanım, sizin de düşmanınız olanları dost edinmeyin. Onlar size gelen gerçeği inkar etmişken , onlara sevgi besliyorsunuz Oysa ben sizin gizlediğinizi de, açığa vurduğunuzu da bilirim. Sizden kim bunu yaparsa, mutlaka doğru yoldan sapmıştır." ( Mümtehine süresi 1'inci ayet.) buyurmuştur.
yılbaşıyla karıştırılan hristiyan bayramıdır. daha bunu bile bilmeden saldırır bizimkiler yılbaşındaki noel babalara. senin baban değil ki bırak kimin babasıysa babalık yapsın.
