noel baba elbette vardır; gerçektir. yıllar önce bodrum'da yaşayıp ölmüş biridir diye basit bir biçimde açıklanamaz bu durum.
noel baba her yılbaşında o'na gerçekten inananlara hediyeler getirmektedir. ben mesela, her sene, kağıda yazdığım dileği, çorabımın içine atarım ve her noel ertesi sabahında, çam ağacımızın dibinde hediyemi bulurum. bu hiç değişmeyen; çok hoş bir ritüel benim için.
o hediyeleri, senin annen baban alıyor diyenler de çıktı; noel baba masaldır; öyle geyikle gökyüzünde süzülen adam mı olurmuş cahil diyen de çıktı.
salak bunlar ya; tanrı'yı görmediğimiz halde nasıl inanabiliyorsak, noel baba'ya da aynı şekilde inanabilmek mümkündür. zaten dediğim gibi, o ancak kendisine sevenlere görünür ve hediylerini getirir. arkasından atıp tutanlara ise ho ho ho diyerek gülüp geçer.
noel babanın velevki eskiden yaşamış, çocuklara noelde hediyeler dağıtmış (öyle geyikle uçarak değil şimdi alışveriş merkezlerinde felan çocuklara elden hediye veren figüranlar gibi) bir insan oluduğunu düşünse bile şimdi bazı kişilerin halaa noelde geyikleriyle uçarak gelip, çocukların çoraplarının içine yazdıkları hediye isteklerini karşılayan bir varlık olduğunu söylemeleri karşısında allah bu insanlara akıl, fikir ihsan eylesin diyen ve asıl cahillerin de kim olduğunu iyi bilen zihniyettir.
noel baba'nın dahi, yılda bir kez olsun hediye getirmeye değer bulmadığı fakat buna karşın, cennete gitme hayali ile yanıp-tutuşan zavallı insanların zihniyetidir.
mesela ben; her yılbaşı sabahı uyandığımda, yatağımda, bir önceki yılkinden farklı bir huri bulurum.
