en son izlediğim goya's ghosts filminin de etkisiyle ilk etapta natali portman gibi bir piremsese bu laçka rolü yakıştırmakta zorlandım. ashton kutcher ile beraber tuhaf bir ikili olmuşlar ve her ne kadar önyargısız yaklaşsak da, konusunun fazla bayat olması ve bu ikilinin klişeliğe hiçbir renk katamaması gerçeğiyle beraber; filmin ne aşka, cinselliğe ve bu ikisinin bileşimine dair elle tutulur hiçbir tespit sunamaması sebebiyle vasat altı bir romantik komedi filmi olmaktan öteye gidemiyor.
evet, tür olarak 'romantik komedi' deniyor ama kanımca filmin içinde ne doğru düzgün romantizm, ne de komedi var. yani böyle bir filme yine de daha anlamlı birkaç replik sığdırılabilirmiş diye düşünüyorum.
anlaşılan o ki fazla düşünülmeden, öylesine yapılmış. süreçten çok sonuca odaklanıyor ve hiçbir karekter gelişimi ve sinemasal keyif verecek nüanslar yok, oldukça ucuz ve alalade... hiç güldürmeyen ucuz müstehcen espriler de araya sıkışınca iyice sıvamaktan öteye gidemiyor. ashton ibnesinin bir yerde söylediği "merak ettim de kalkık aletimi koyabileceğim bir yerin var mı" gibisinden lafazanlıkları komiklik niyetine kullanılmış yani, o derece.. güldüğüm tek yer 'tünel arkadaşlığı' esprisiydi.
yine de, adam'ın babası olan zamparanın bir yerde söylediği şu söz, en azından dikkate değer bir noktaya taallukta bulunuyor;
"kime aşık olacağımızı biz seçmeyiz ve asla olması gerektiği gibi olmaz..."
bu nasıl bir filmdir abi az önce tv de denk geldim arkadaştan öte nin çakması resmen.
ashton kutcher ile natalie portman fuckbody olmuş soyunup arabaya biniyodu babama tam da dur bi izleyelim diyodum hem de.
friends with benefits mefhumunun kaçınılmaz olarak aşka dönme sürecini anlatıyor. son sahnesi gerçekten güzeldi natalie portman ve ashton kutcher arasındaki devasa boy farkına rağmen. bir de her zaman hayranı olduğum esas oğlanın sülalemiz raad panpa modunda olan siyahi arkadaşı. bu dayıların mimiklerine, konuşma tarzlarına hayranım arkadaş.
klişelerle dolu vakit geçirmelik bir romantik komedi.
açıkçası ofiste mesai saatleri içinde izlediğim için harcadığım vaktime pek de acıdığım söylenemez. yani sadece izlerken karşılığında para alıyorsanız izleyin. :)
yine de aklımda kalan bir kaç etkileyici replik var tabiki:
"fuck buddies" temalı başrolleri sağlam lakin kendi vakit kaybı filmdir.
ancak ashton kutcher'ın poposunu da gördüysem bu filmi tamamiyle kötüleyemem tabii.
imbd puanına aldanmayınız. ancak bu türden bir ilişki içerisindeyseniz izleyiniz diyorum.
film o kadar ani başlıyor ki öyle pat küt hiç uzatmadan konuyu . herşey , tüm karakterler , olay örgüsü apaçık ve en sonunda beklenen son. natalie' ye yakışmadı bu beni hayal kırıklığına uğrattı .
Başımıza Justin Timberlake gibi orta halli bir müzik adamını sarmış iğrenç boy band NSYNC'in patlama yaptığı (galiba) 1999 çıkışlı ikinci albümü.
O döneme denk gelen (benim gibi) ergenler üzerinde iki etkisi olmuştur: Kimileri yabancı poptan nefret etmiş, ben dahil diğer grup da kaliteli müzik nedir ne değildir iyice anlamış ve arayışlarını çeşitlendirmiştir. Şimdi dinlediğim onlarca iyi sanatçıyı bu kukla çocukların bu iğrenç albümüne borçluyum.
ABD'de satış rekorları kırmıştır ama eminim dönemin satın alan her ergen kızı şimdi o günleri hatırlarken gözlerine siyah bant çekmektedir. (bkz: utanç)
evet benim için asıl önemli olan natalie portman'ın black swan gibi kariyerinin top noktasına ulaştığı bir filmden sonra boktan filmelerindendir.(imdb puanı 6.2 ama tavsiye etmiyorum)
yönetmenliğini Ivan Reitman'ın yaptığı, başrollerini Natalie Portman ve Ashton Kutcher'ın paylaştığı film. romantik desen, değil. komik desen, değil. ve en önemlisi; hiç inandırıcı değil. (uyarı! şu dakikadan sonra yazacaklarım azıcık ucundan spoiler içerir. istersen sen bakma.)
misal; adam karakteri, sevgilisinden ayrılmış ve 8 aydır kimseyle birlikte olamamış bir tip. ve tecrübe ettiğimiz üzere bu adamlar ekseriyetle tipsizdir. zira, bir çük 8 ay boyunca insan içine çıkmamış ve ait olduğu vücudun başka bir uzvu tarafından tatmin edilmişse, anlaşılacağı gibi o adama ücretsiz kimse vermiyordur. böyle bir karakteri tutup da Ashton Kutcher gibi bir insana oynatmakta yapılacak en yersiz hatadır. yani, sizce de böyle bir adamın kadınlarla birlikte olmak için bu kadar çabalaması saçma değil mi? hadi bunu geçtim. kainattaki tüm erkeklerin ortak hayalinin, özgürce sevişmek olduğu (bağlanmamak, sorumluluk almamak vs.) bilinen bir gerçekken, neden her filmde romantizm kasan yakışıklı bir adam oluyor ki? kadın zaten fuck buddy kafasında, mesaj atıyorsun bi' koşu gelip ateşli ateşli sevişiveriyor. daha neyi elde etmek peşindesin abi sen? hayır böyle yapıyorsunuz, bizi can evimizden vuruyorsunuz, sonra gerçek hayatta böyle sanıyoruz. sokak lambasının altında sevgilimiz bizi niye aniden öpmedi diye depresyona giriyoruz.
ayrıca, her romantik komedi filminde; kalbi kırılmasın diye ilişkilere mesafeli bakan, karşı cinsle işi ciddiye bindirmekten korkan, hayatındaki en acı verici olaylara bile sıradan bir şeymişçesine yaklaşan, fakat en nihayetinde birine delice aşık olan tipleri görmekten fena halde sıkıldık. ve böylesi bir tipi Natalie Portman'ın canlandırmasına gerçekten çok üzüldük. yeminle ağlıyorum şu an.
hoşuma giden bir şey var ki söylemeden geçemeyecağim; romantik insan Adam franklin, adet dönemindeki kızımıza bir kutu çikolatalı kek ve regl günlerine özel içinde 'kanamak' kelimesi geçen şarkılardan oluşan bir cd ile gidiyor. gerçekten etkileyici. (bleeding love ile kâh güldüm kâh hüzünlendim, ergenliğimden kalma bir nostalji fırtınası oldu resmen) yaratıcı zekanın önünde her daim saygıyla eğilirim.
ha bir de şu replik iyiydi; "kime aşık olacağımızı seçemeyiz ve asla olması gerektiği gibi olmaz."
konusu gereği bize hayatın gerçeklerinden bahsetmiyeceği için sadece eğlence üzerine yapılan filmdir. fazlasıylada başarmışlar. sıkılmadan vakit geçirmişdir.
carlos mencia'nın da aynı adlı tek kişilik bir gösterisi vardır. amerika'daki tüm etnik topluluklara gider yapar. yarım yarım yarar. torrent ortamlarına da video google'da da bulunur. ingilizce bilen herkesin izlemesi salık verilir.
