blackmores night'in sevdigimiz bi sarkisi.
hakedene soylendiginde hos olur, shik olur.. hatta oh olur. bunu da buraya yaziyorum.. ***
my diamond's clouded over where it used to shine like the light
and the day keeps running faster
into the arms of the night
the stitches on the tapestry say
everything in time
will find it's way home again
i'm tired of cryin' no second chances don't knock on my door
there won't be any answer
i won't be here no more
this house we've had together
might still be in its place
but the rest of this is much too hard to face
there'll be no second chance
Lise günlerimi hatırlatan muhteşem ötesi bir parça.. tabi o zamanlar şarkıyı dinlerken, yaşadığım duygu karmaşalarıyla birlikte, "ikinci bir şans olmaması" ya da öyle olduğunu düşünmem beni hayli üzerdi..
tüm diğer blackmores night eserleri gibi candice night' ın sesiyle hayat verdiği şarkı. gerçi o hatun ölmüş adamı canlandırır, şarkı dediğin ne ki diloy diloy diloy...
