mezun olduğum 97 senesine kadar disiplini ve köklü yatılı cemaati ile öne çıkan fakat yıllar geçtikçe malesef bu değerlerini kaybeden ve gittikçe sıradanlaşan okulum.
bir ara bedava sinema izlerdik orda...bir kaç ay geriden de olsa iyiydi yine...ilk orda ilk izlediğim filmi bile hatırlıyorum sene ikibin bilmem kaç , film newyork ta bir sonbahar...
Farkliliklara tahammulu olmayip tektip insan yetistirmeye meyilli olan kurum. Sevgili kuzucuklar isik ana okuluna adimlarini attiklari andan itibaren derilerinin altina islenen "isiklisin, ozelsin" bilinciyle yetisirler. 11 yasinda isikli olmayan her seyi ve herkesi paramparca etme tavina gelmislrdir. Daha sonraki yillarda bu sendrom ergenlikle birlesip beter bir hal alir. Ergenler, bu irfan ve tirpan yuvasindan 17 yasinda mezun olup hayatlarinin geri kalaninin normallesmeye calisarak gecirirler. Aralarinda daha parlak olanlari normal okullara girip nispeten normallesirken, bir diger grup ozel okullara devam edip omurleri boyunca ozel olduklari sanrisiyla yasarlar.
