kafası çalışmayan kız kurusudur. muhtemelen başka isteyeni çıkmamış ve eli sopalı pis cani herifin tekine kalmış bir zavallıdır.
ama ona sorarsan 'aşk' der. ama başlatma aşkından. öyle aşk mı olurmuş.
adamdaki lükse bak hem severim hem döverim misali.
böyle bir durumda kızın ailesini anlamak da çok güç bence. benim kızıma elin oğlu dayak atacak dayak atmayı bırak el kaldıracak hem de evli bile değil nişanlı! öyle adama kız yok bizim orada.
duydum ki bazıları sopaya gerek duymadan kemerle kız dövüyormuş. eli sobada yanasıcalar, elleri kırılasıcalar. o kemerle sizi bir güzel boğarak şu dünyayı pisliklerden kurtarmak var ama olmuyor işte. dayağa maruz kalmış kadının adamı boğmaya mecali mi kalır?
not: ah kafası basmaz kezban kızım benim bir de bunun evlilik sonrası var. adam üstüne bir kazan kaynar suyu boşaltıp seni haşlar. öyle mi ölmek istiyorsun?
"her kadın dayak yemek için doğar" şeklinde ataerkil-faşist bir inanış kafasına işlenmiş kızdır. nişanı atıp başkasıyla nişanlansa da bir şeyin değişmeyeceğini sanır.
ileride çok daha büyük sorunlarla karşılaşacak kızdır. "ayy herkes biliyor nişanı şimdi ayrılırsak millet eş dost ne der" kafasının eseridir. yemişim eşi dostu milleti elini kaldırdığı anda o yüzüğü kafasına atıp gideceksin oradan. genelde kırsalda büyümüş anne-babanın "idare et kızım düğünden sonra yapmaz" telkinleri çok etkili olur. devam edince de "bir çocuk yapın aileniz kurtulsun" telkinleri gelir. ne biçim kafalar lan bunlar..