düşmanımın bile başına gelmesini istemeyeceğim hayat sikerten talihsiz olaydır.
benim başından geçenler de bu talihsiz olayı tecrübe edenlerden farklı değildir muhtemelen. nişanlılık evresi çok zordur ne kadar flört dönemi geçirilirse geçirilsin aileler işin içine girmeden, alışverişe çıkılmadan hayatınızı birleştirmeye karar verdiğiniz kişiyi tanıyamayacağınızı öğretir insana bu acı tecrübe.
nikah işlemlerine başlarsınız, bir yandan düğün salonu tutarsınız, bir yandan beyaz eşya ve mobilya beğenip siparişini verirsiniz. işlerin yükü üzerinizde, bir tarafta sevdiceğiniz bir tarafta aileniz herkesi gönülleme çabalarınız... sinirlerin pamuk ipliğine bağlı olduğu dönemde hayatınızı birleştireceğiniz insandan güler yüz bekler, onun arkanızda olduğunu hissettirmesini beklersiniz en çok. bir süre sonra sırtınızdaki yük öyle çok birikir ki bir gün patlayacağınızı bir tek siz biliyorsunuzdur. tüm hazırlıkları bir gün tek bir sözünüzle yakıp yıkacağınızı sadece siz biliyorsunuzdur.
sonucunda her şey yarınm kalır alınan eşyalar, tutulan salon, verilen sözler... o kadar çoktur ki yarım bırakılmışlıklarınız, ailenizi onca insanı peşinizden sürüklediğinize mi yanacaksınız, hayatı kaybettiğinize mi yanacaksınız... acılar bir birinden o kadar fazladır ki seçim bile yapamazsınız. anlamayamazsınız artık hangisinin daha çok acıttığını hangisine daha çok üzüldüğünüze.
ve sonra unutmaya çalışma evresi başlar. artık kalbinizi hissetmemeye fuckybuddylere duygusuz ilişkilere sıkı sıkıya bağlanırsınız. tadınız kalmaz siz artık bir yanı hep eksiksinizdir... hep eksik... hep eksi...
Abimin bu hafta içi gerçekleştirdiği eylem. işin içine aileler de girdiği için zorlu bir süreç. Ama zararın neresinden dönersen kardır düsturu hiç unutulmamalı. Abimin nişanlısı olan kız nişandan sonra cok değişti istekleri bir turlu bitmek bilmedi. resmen sevdiği için değil esya icin evlenmek istiyordu sanki.
Bide bu olaylardan şunu anladım ki biriyle evlilik yoluna girmeden önce her şey ince detayına kadar konuşulmalı. kartlar açık oynanmalı. Ben şunu yapabilirim şunu yapamam gibi.
sonrası uzunca zaman acı veren olaydır. kolay değil evde çeyizlik tencerelerin, yatak örtülerin ve bilimum işlemeli havlularınla oturmak.
sonuç olarak bir ömür geçirmeye karar verdiğin insanla ilişkinin ( muhtemelen) tamamiyle sona ermesinden bahsediyoruz.
belki bir iki ay zaafın yönünde ( benim alkoldü) hareket eder, her seferinde onu anarsın. iki ayın sonunda baktın ki hastanelerden toplanıyorsun, bir anda kendine gelmeye başlarsın. arkadaşlarını ararsın, senden aldığı ne varsa geri almak için tepinirsin ama ne tepinme. arkadaşların, hobilerin, işin, zevklerin, nefretlerin, senden aldığı ne varsa işte.
arkadaşlarınla yeterli vakti geçirdikten sonra iş bulursun, girer çalışırsın ama haftanın 6 günü 12 saat. nefes almadan çalışırsın.
bazen yaptığın iş neyse, (örneğin pilates hareketi yaptırmak) konsantre olmuşken çıkan şarkıda gözlerinden yaş akar. gülümsemeye çalııp devam edersin.
zamanla ağlamlar, ağlayarak uyanmalar, uykusuzluklar son bulur. hattını değiştirirsin, giyimini kuşamını değiştirirsin, sonra bakış aını değiştirmeye çalışırsın, belki küçük bir ölçüde bunu başarırsın.
arada arabesk şarkı kliplerinden fırlamışçasına boş olan sağ yüzük parmğına bakıp içinin sızısını dinlersin, sonra alışırsın.
aylar geçer üstünden, bu süreçte zat- ı muhteremin yemediği bok kalmamıştır. zamanla '' ben bunu mu sevdim vay ameka'' dersin, dersin demesine ama 1 sene geçse dahi takip etmekten geri alamazsın kendini.
arada sana dair bir şeyler bulursun satır aralarında, o zaman '' neden?'' diye sorgularsın. sonra mı? geçer.
arkadaşların '' aaa yeter artık bak şu kişi evlenmek istiyor, sende istiyorsun, tanışsanız bir. en azından bir yemek yeriz herpberaber'' der, oturursun aynı masada ama öyle iğrenmiş, öyle güvenin kırılmıştır ki, değil kişiyle sohbet etmek, gözüne bile bakamaz hale gelmişsinizdir. zamanla geçiyor ama. tanıştırılan insanlara '' merhaba'' demeye başlıyorsunuz.
bu da zamanla her acının küllenip, acıyanın yeniden doğacağına delalettir. atlatılmaz bir şey değildir, sadece atlatması zordur, hepsi bu.
Kız anası olacak o zatı muhterem o muhteşem kibri ve egosunda bizide sevgimizide boğdu sözlük ve beni bu eyleme itti. Pişman mıyım? Hayır. Üzgün müyüm? Evet. Seviyor muyum? Malesef evet. O kadın kendi evinde kocasıda dahil herkesi avcuna almış sözlük ve müthiş bir kibir ego var. Beni yıllardır tanıyan nişanlım ise anasının izine gitmeye devam etmiş, anasının egosuna kibrine kapılmıştır.
Bakıyorum güneş yeniden doğuyor,batıyor, insanlar işe gidiyor, ölümler ve doğumlar oluyor kısacası hayat devam ediyor sözlük.
Çok sevdim, çok seviyorum ve seveceğim ama ne kendimi ne ailemi paspas edemem sözlük. Bunuda atlatırız değil mi? Allah bugünü aratmasın.
Umarım onu benim sevdiğim gibi seven birini sever ve kendine mutlu bir hayat kurabilir. Hiç yaşamamışım var olmamışım gibi, tıpkı bir duman gibi dağılırım etrafından. Tek temennim anasına rağmen onun mutlu olmasıdır sözlük ama bensiz.
edit: 10 gün oldu. Onsuz 10 gün... Evet zor ama biliyorum ki ihtiyacım olan şey zaman sözlük, zaman bana iyi gelecektir. Gene biliyorum ki hiçbir zaman tam olamayacağım, hep eksik kalacağım, hep yarım kalacağım. Biz yarım kaldık sözlük. Kavuşacaktık meşk olacaktı, kavuşamadık şimdi aşk oldu.
-kendimi senin yerine koyup dusunmeye calisiyorum da, hic sevmedigim birisinde surekli kusur arardim. Ne biliyim gormek bile istemdigim birisini bu kadar uzmeye calisirdim. Artik yanina gelirken "bugun ne kusur bulacak acaba" ya da "bugun bi kusur bulamaz heralde" diye dusunmekten biktim. Neden surekli kusur arama cabasindasin? Neden her yaptigim bu kadar batiyo sana?
Yahu susmasana? Soyle? Sevmiyorum seni artik de? Zor degil. Normal, sevmeyebilirsin artik beni. Soyle bitsin uzatma artik? Sevmiyosan soyle?!
+ abartiyosun.
Sanirim biraz daha abartip artik su evcilik oyununu bitirmenin zamani geldi. Zira abartiyorum. Abartmayi seviyorum. Abartmanin ne demek oldugunu bilmeyen birisiyle daha fazla yasamak istemiyorum. Cocugumun annesi olacak kadinin, beni bitirmesine daha fazla goz yumamiyorum.
çiftin durumuna göre sonuçları da değişiklik gösterecek olan ayrılık durumu.
yıllarca flört etmiş, sonunda da muradına erme yolunda nişan takmış bir çift için yıkıcı;
görücü usulü yahut zorlamayla nişan takmış bir çift için yapıcı bir olaydır.
nişan ve süreci, en az düğün ve evlilik kadar zordur kanımca. o vakte kadar hayatı iki kişilik gören çiftin etrafında söz hakkı sahibi olan yığınla aile üyesi birikir nişandan sonra. aşk /ilişki iki kişilik olmaktan çıkar, sülaleler arası yaşanan bir şey haline gelir. herkes iyi / kötü demeden bir şeyler söyler. araya giren fitnelerin rengi belli olur.
sonuç: çift yıpranır, bu tür işlerin hayallerindeki gibi olmadığını anlar.
bu dönemi ve -söylendiği kadarıyla- evliliğin ilk birkaç yılını sabırla ve kazasız belasız atlatan çiftler, sonrasında kolay kolay ayrılmaz derler.
ayrılık devam etmekten daha kolaydır genelde ama ilişkiler sadece iki kişilik yaşanabilseydi, aşk da kolay olabilirdi belki.
nişanlınız sizden ayrılıp birkaç ay sonra facebooktan bulduğu ingiliz biri ile evlenebilir bu gayet normaldir. hayat işte vapurlar falan. şimdi sadece gülüp geçiyorum.
