her ilin kendine has söyleyişleri vardır işte bu örneklerde niğde ilinin söyleyişleridir ve çevre yörelerle de benzerlik göstermektedir.
abarieee : ne kadar fazla,
ağıllamak : koyunu kuzudan ayırmak,
aletrik : el feneri,
andal : tarlanın bölümlerinin her biri,
aşlık : buğday,
avşarlamak : bir işi üstünkörü yapmak,
ate : hala,
ballık : yenilebilen bir tür bitki,
bandıkmak : çok sıcaklamak,
bannakcak : derme çatma yapılan kapı,
baruu : korku ifade eden bir ünlem,
batman : 8 kiloluk ölçü birimi,
bazar ekmeği: somun ekmeği,
bidiminek : Yenilebilen bir tür bitki,
bocut : küçük testi,
boğen : kurumamış koyun pisliği,
bolamadı : çoklukla, fazlasıyla,
boşanmak : eşeğin zincirini koparıp kaçması,
böycü : böcek,
bunek: danayı bağlamaya yarayan ip,
bunelek: yazın hayvanlara musallat olan bir sinek,
cavlak: kabuğu soyulmuş ceviz,
cavurdamak: gürültü yapmak,
caydak: Katıksız,
cıncık: şeker Akide şekeri,
cıngıl: Üzüm tanesi,
cızlağan: Isırgan otu,
ciğerin ağzından gelsin: bir beddua çeşidi,
cingil 1- bir çeşit süt kabı,
cingil 2- burundan dışarı akan sümük,
coruhsuz: çok israf eden,
cülük: civciv,
çağşak: taşlık alan,
çalçap: işi hızlı ve baştan savma yapan,
çellav: hırçın yapılı,
çepiç: genç keçi,
çevirme: Üzerine ekmek konulan yuvarlak ahşap sini,
çıkrık: yün eğirme aracı,
çiğin: omuz, vücudun parçası,
çoğzürmek: işemek,
çolpa: Beceriksiz,
çonur: çalı dikeni,
çopur: kayalık yamaç,
çorten: dam oluğu,
çukur: hindibağı bitkisi.
nörüyon hemşeriiim: ne yapıyorsun hemşerim
tomafil: otomobil
hezaar: herhalde, zannedersem
guzuuuum: yavrum, evladım
ekmaa getir: ekmeği getir
bahıyım hele: bir bakayım
zıhhımın kökünü yi: zıkkımın kökünü ye
Pakla sırığı gibi dinelme orda: fasulye sırığı gibi dikilme orda
Vay hınzırın gızıı: vay hınzırın kızı
Adamın asabını bozman la: adamın asabını bozmayın lan
Habi sös yiyerif: sus bi herif sus ya (çok konuşan kocaya)
Nörüvirdin anam sen: ne yaptım anam ya (yanlış yapılan iş için)
Heriiif! Ne dineliyon orda: herif ne dikiliyorsun orda
