1839 yılında hafız ahmed paşa komutasındaki osmanlı ve mısırlı kavalalı mehmed ali paşa nın oğlu ibrahim paşa orduları arasında yapılmış,osmanlı ordusu perişan olarak geri çekilmiştir.savaş sonrasında anadolu kapıları bir beylerbeyliğe açılmış,osmanlı nın aciziyeti gözler önüne serilmiştir.padişah sultan ikinci mahmud ise kederlenmiş ve denize düşen misali yılan konumundaki rusya ya başvurmuştur.
savaşın kaybedilmesindeki temel sebep ulema denen devlet adamlarıdır.savaş esnasında cephede bulunan alman kurmay helmuth von moltke mısır ordusu savaş düzeni alamadan saldırılmasını önermişse de ordu kadısı ve bazı ulema cuma günü savaş olmaz diyerek reddetmişlerdir.daha sonra gece baskını yapılmasını öneren moltkke ye bu sefer padişah ordusunun haydutlar gibi gece baskını yapmayacağı söylenmiştir,halbuki osmanlı ilk dönem savaşlarında hep gece baskınları yapmıştır.mısır ordusu savaş düzeni alıca birecik üzerine çekilmeyi öneren moltke ye bu sefer de geri çekilmek şerefsizlik olur yanıtı verilmiş ve dört saat içinde de dört nala kaçmaya başlanmıştır.
diğer dikkat çekici bir nokta da moltke nin ne zaman saldıracağız sorusuna "Keçinin kuyruğundan gelecek işareti bekleyeceğiz" şeklinde verilen yanıttır.
sömürülen bir din ve hurafelerin devlete nasıl zarar verebileceğinin en açık örnedğidir bu savaş.
Mektuplarında Mareşal Moltke Nizip savaşı için,
"Orada yenilen Türk değildi, kumandandı. Yenen de öbür taraf olmayıp, hurafelerdi.
Harp planını, müneccimler vasıtası ile çizen, hücum emrini yıldızlardan alan kumandanlara karşı cesur Türk ne yapabilirdi ?.. Müneccimin Türkiye'den kovulduğu ve yıldızların harp işlerine karışmalarının yasak edildiği gün, Türkün ruhu yeniden parlayacak ve silah kullanmak için doğan bu kahraman milletin tarihi, eski ışığını bulacaktır."
demiştir.