bana babamı ve babamın 'benim elimden her iş gelir' tavrını hatırlatan cümle.
yıllardan 2005 filan babam bozuk olduğunu iddia ettiği laptop şarjını açıp bızıklamaya* başlar*.
herneyse...bir süre sonra orayı burayı tornavidayla dürtükledikten sonra aletten kıvılcım çıkar ve babamın tepkisi aynen dumur ve kendinden emin bir bi şekilde niye olmadı ki bu olur.* yok iki dürtmeyle kendini apollo 11 mühendisi filan sanması hasta ediyor beni.
(bkz: her seyi tamir edebilecegini sanan baba modeli)
-istendiği gibi davranmayan çocuk için annenin içinden sorduğu sorudur.
-öğrencisinin sorusuyla cebelleşip soruyu çözemeyen hocanın sorduğu sorudur.
-hiç anlamadığı halde bozulmuş bir bilgisayarı yapmaya çalışan gencin sorduğu sorudur.
-otobüs camını açamayan yüzü kızarmış adamın sorduğu sorudur.
-aracıyla yolda kalmış bayanın imdadına yetişen erkeğin sorduğu sorudur.
-sevgilinin yapmaya kalkıştığı yemeği yapamaması sonucu sorduğu sorudur.
kısacası umutsuzluk belirten bir sorudur.
