kendimden uzaklaşmak istiyorum ama bu imkansız insan en çok da kendisinden geçmişinden duygularından kaçamıyor.
incinmişsindir çok üzmüşlerdir gerizekalı gibi ağlaya ağlaya birilerinin şımarık dertlerini dinlemiş yardım etmişsindir ne bileyim hala saf sevgiye inanıyorsundur..
böyle şeyler işte.
duygusuz kalpsizin teki olmadığım için böyle oldum ya zaten. bi kalbim olduğu için.
bazılarının kalbinin yerinde hesap makinesi var.
kendi kendime zindan oldum yine. kendi kendimi yiyip bitiriyorum ömründen gidiyor.
yapma diyorum ama laf anlamıyorum da işte..
dersmiş sınavmış üniversiteymiş hayatmış bıraktım yine her şeyi.
Allahım sen bana yardım et bi çıkar yol göster ben her defasında kayboluyorum..
bu soruya orhan velinin bir şiiriyle cevap vermek istedim.
Beni bu güzel havalar mahvetti
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden
Tütüne böyle havada alıştım
Böyle havada aşık oldum
Eve ekmekle tuz götürmeyi
Böyle havalarda unuttum
Şiir yazma hastalığım
Hep böyle havalarda nüksetti
Beni bu güzel havalar mahvetti.
