Mavi kirlidir, öldürür meczubunu şehrin
Soldurur hayalleri, saçakları bozar
Savrulur kırlangıçlar kapkara göğün altında
Çıkıp gider şapkalı kız
Aldatılmış olarak
Masalından...
Mavi kirlidir... Ve sanmayın bu bize ait bir kader!
Kederleniriz mahsur kalınca aynalarda
Mavi sabah, mavi deniz, mavi düş filan
Yok böyle şeyler!
Üstelik, ne kılıcımız var
Ne de heybemiz!
Mavi kirlidir... ihanetin uçurumunda
Arsız bir titreme gibi
Yapışır kalır tenimize!
