çoğuna kızdığım insanlardır neden.
kızmasam detaya girmiycem ama kızdım hem de çok.
sülale zamanın zengin köylülerinden.
herkes tarlalarda iş var mı diye her sabah ninemin kapısında kuyruk olurmuş.
ninem ve dedem hem iş açısından hem de insanlık açısından hiç kimseyi ihmal etmezmiş.
gel zaman git zaman bu ırgatlardan bi kaçı sülaleye damat veya gelin olarak girdi.
zaman geçti. büyükler hakkın rahmetine kavuştu. miras işleri gündeme geldi.
ailenin büyüklerinden olan ben her şeyin kanunlara uygun olarak bölüşülmesine öncülü ettim. lakin insanca bir dileğim oldu.
ailemize ait en eski ev ne satılsın ne de bölünsün dedim. öyle hatıra olarak kalsın. gelip gidelim. ne olduğumuz, kim olduğumuz belli olsun dedim.
sanki ben tam tersini söylemişim.
herkes o eve hücum etti. yok satalım yok apartman dikelim.
bi süre sabrettim daha sonra üzerime geldiklerinde şunu büyük bir zevkle söyledim.
ninemin dedemin kapısında ırgatlık yapan insanların çocukları ve torunları ninemin, dedemin evini yıkmaya kalkamaz.
haala da mücadelesini veriyorum.
