yeni nesil popülist'tir aslında. devrimcilik muhabbetini iyi anlamak okumak araştırmak gerekir. zaten günümüzdede böyle bir şey kalmadı artık. (not: ben devrimci değilim! hem olsam ne yazar?!! sadece mantıksal ve akılcı düşüncelerine saygım var.)
örnekleri çok vardır saçı başı dagıtır küpe takar üstünde adidas ,altta mavi jean , orijinal converse , burger kıng de daha bu gün gördüm kendisi tanıdıgım bir kişidir dedim devrimi burger amı taşıdınız laa , utandıda ama nse öle işte var böleleride.
bir dönem ev arkadaşlığımı yapmış salaktır. bir ara işçilerin 1 mayıs gösterilerinde taksimi yakıp yıkmasıyla ilgili olarak "onlar esnafın dükkanını yıkıyor ki, esnaf da devlete işçilerin haklarını vermeleri için baskı yapsın" gibi bir şey yumurtlamıştı.
tüm yurdumu sarmış markalar sayesinde arada kalandır devrimci.devrimcilerinde insan olduğu genç olduğu eğlenmek istediği gerçeği unutuluyor tabi ki gidecek burgera nike ve diğer mazalara.
küreselleşen dünyada markasız bir bok kalmamışken niye eleştirildiğini anlamadığım devrimci kardeşimdir.
+abi burger'a gidelim mi ?
-yok ben devrimciyim yakışmaz.
+maçtan yeni çıktık bi coca cola içelim
-yok olmaz abi ben devrimciyim ne colası
+aşkım lc waikiki'de tam sana göre bi tişört gördüm alalım mı?
-ne münasebet.
ülkücü tayfanın görmek istediği dialoglar bunlar lakin kendileri ne türk askerine gönüllü yardım ederler ne de çok sevdiği vatanı bölünürken klavye delikanlılığından başka bir bok yaparlar.
ya dindarlar onlar ise amerikaya cemaatlerinde sallarlar amerika sisteminin kölesi olmuş hükümeti eleştirmezler.
'sonuçta komünist bi ülkede değilde kapitalist bi ülkede yaşıyoruz' deyip kapitalist topluma ayak uydurmaya çalışan devrim olacağına inancı pek olmayan kişi.
"bu sağcı solcu olaylarında ben solculuğu daha karizmatik buluyorum" diyen gençtir. Sol deyince aklına saçını uzatmış, top sakal bırakmış ve "che tişörtü" giymiş insanlar gelir.
işçi-emekçi de havyar yiyebilsin der ama "ekmek" ile uzaktan yakından alakası yoktur.