doğaya baktığımız zaman ne siyaset ne sanat ne de etik görürüz. mesela bir çiçek estetik hiçbir amaca hizmet etmez ama biz onu güzel bulabiliriz oysa o çiçek kendi bulunduğu fiziksel çevreye uyum sağlamak için o hale bürünmüştür yoksa estetik bir haz vermek için değil. ancak biz ona bakınca haz duyabiliyoruz.
gene etik konusuna gelirsek zaten hayvanlar aleminde herhangi bir etik olmadığını görürüz. doğada birbirini yemek için yaşayan ve yemek için öldüren bir sistem var.
toplum olayına gelirsek bu da keza öyle, insanın yaratıp temellendirmekten güçlük çektiği toplumun mutluluk ideasının da bir karşılığı yok.
yani aslında değerler bizim yaratıp kendimize anlam kattığımız şeyler. yoksa bunların ontolojik bir varlığı veya değer yargısı yoktur.
doğada olmayan her şey yapaydır ve insan ürünüdür, insan varken vardır ve insanın zihnindedir. bu yüzden bu yapay şeyleri sınırlandırmak güçtür. mesela etik, sanat ve siyaset konusu felsefi olarak da çok geri konulardır çünkü bunları sınıflandırmak, öze inmek, tek bir merkeze toplayıp bunun üzerinden açıklamak mümkün değil.
mesela sanattan örnek verirsek, artık sanat estetik olmak ve estetik de güzel olmak zorunda değil. bu eski kalıpların bile canına okudular yani.
git gide de tüm değerlerin atıldığı, artık salt bir forma yöneliş var ve bunun üzerinden açıklama geliştirmeye çalışıyorlar.
yani demem o ki nihilizm bir gerçektir, zihnimizde oluşturduğumuz kavramların kendi dışımızda bir önemi yoktur. yarın yeni değerler edinsek bile onlarla da belli süre yaşayıp onları da değiştirmek zorunda kalacağız çünkü anlık ihtiyaçlar dahilinde olan insanların değer yaratmasındaki amaç varlığını sürdürmede gereken mental dengedir. insan varoluşunu bu yüzden anlamlı kılıyor kılmasa çünkü yaşayamaz.
o yüzden her daim insanların belli sabitleri olmak zorunda, bu sabit onu hayatta tutan yegane varlıktır çünkü ancak bu nihilizmin yalan olduğunu göstermez sadece insanın bu gerçeklikle yüzleşemeyecek kadar basit olduğunu gösterir o kadar.
post modernizm masalının dağıldığı, insanlığın antik primatlar gibi süpermarket barkodlarıyla etiketlenip yeterince yemek ve çiftleşme imkanıyla kendini yeni dünya düzenine teslim ettiği fikir çeşidinin felsefi yansımasıdır.
Daha çok elit kesime hitap ediyor gibi. Hani şu zenginlerin depresyonu falan vardır ya. Her şeyi vardır ama her şey boşa triplerine girer. Öyle bir şey birazda.
tahmin edilenin aksine anarşizmin değil nasyolist sosyalizmin fikir babası akımdır.
yaşlı nietzsche, ölümüne yakın zamanlarında nefret ettiği alman ırkının kendi akımını baz alan nazi partisinin yükselişini gördü. hiç sevmese dahi onun fikri bir ırkı ilham verdi. üstinsan.
özel araştırma konularından birisidir nietzsche. ayrıca hiç de öyle bunalım felan yapmıyosunuz. tamamen kişisel bir mevzu.
avrupanın iki büyük savaş gördüğünü düşünün ve ikinci dünya savaşının bu denli katı olmasının nedeninin teknolojik gelişmeler olduğunu anlayın. o zamanlar yayılan pozitivizm ve materyalizm görüşünün katı akılcılığına da tepki bu. hatta bugünün postmodernist akımı da modernizmin akılcılığına tepkidir.
işte böyle bir ortamda insanlar nihilist oldu, hatta varoluşçu denen kesim de var. bunlar da bunların kankası gibi bir şey.
ayrıca duygusal bir temeli olsa da o zamanın bilinçaltını yansıtması açısından önemlidir, nitekim o zamanın sanatı da hemen hemen bu yönde. dadaistler olsun, soyut dışavurumcular olsun veya eksprestyonistler olsun hepsi bu yönde.
hatta freud ve jung un bilinçaltı keşifleri de bu çağa rastlıyor. bir nevi sanayileşen dünyanın akli dayatmasına tepkidir denebilir.
Normal insanı depresyona, depresyondaki insanı intihara götürebilecek düşünce akımı.
Gerçi nasıl yorumlandığına bağlı. Yani insan kendinin evrende bir toz olduğunu düşünüp değersiz de hissedebilir, evrende bir toz parçası olduğunu bilip bir işlevi de olduğunu, ve sonsuzluğu oluşturan bir parça gibi de hissedebilir.
dersin biteceği bilindiği için hiç dersine başlanmamış olunması gereken düşünce türü. uygulanabilir gerçek bir düşünce türüyse nihilizmi anlatan kitabın biteceği bilindiği için yazımına hiç başlanılmamış olunması da gerekirdi. uygulanabilir değil, tutarlı değil, kendi içinde de tutarlı değil ve gerçek değilse ki değil. bildiğiniz adam şeetmek
Gorgias'ın bir sözü aklıma geldi. O da böyleydi "hiçbir şey yoktur, olsa bile bilinemez, bilinse bile başkalarına aktarılamaz." Sözü ile gorgias ilk nihilisttir (yokculuk, hiçcilik) .
nihilistler doğaya salt bakarlar ve ona anlam yüklemezler. değerleri hiçe sayarlar ve bunların insanların kendi egosunun ürünü olduğunu söylerler. insanın bir şeylere anlam vermesi kendini anlamlı hissetmesinden kaynaklanır da denebilir. hal böyle olunca da evrendeki iyi-kötü, güzel- çirkin gibi kavramlar gayet insana göre şekillenir. bu insanın kendi üzerinden vardığı bir sonuçtur da denebilir.
bilmem ne izm bilmem şu izm ulan ne çok görüş var be. hiçbirinin de saadete, hakikate ulaştırması mümkün değil. beşeri görüşler insanın şaşar olmasından dolayı her zaman batmıştır ve batacaktır.
bir başıboşluk, serkeşlik değildir. nihilizmin yıkıcı özelliğinin altında daha iyisini yapmak için fırsat yaratmak vardır. nitekim tartışılmaz görüşler zamanla doğmaya dönüşür. nihilizm işte bunu kırmaya çalışır. kötü bir şey değildir. ayrıca üst insan, her şeyi boş vermiş insan değil, belli bir akli olgunluğa ulaşıp her şeyin boş olduğunu anlamış insandır. nitekim bunu Nietzsche abimize bakınca çok net alıyoruz. nur içinde yatsın.
