nihat abimiz gibi yazılar yazmaktır.
misal adamın biri kemalizmi eleştirmiş / atilla yayla da da oldu ya.
nihat abimize sorarlar bu işi.
n. g. : ya şimdi bu adam kim ki? nerden, amerika' ya bir ses çıkarabiliyor mu acaba? olmaz böyle şey. sinirimden titriyorum şimdi. bu insanlar, bu insanlar nereden palazlandı böyle!
hayır kardeşim madem yazarım diyorsun, hani nerede eserin? kaç kişi okumuş bu adamı? bakın benim kitaplarım var bir sürü, bu adamın boyu kadar kitap yazdım ben.
anadolu halkı, anadolu halkı.. yüzlerce yıldır kardeş.. bunları niye yazmıyor?
yazmış iki çarçur, dava açsın bana, herkes içinde diyorum, gerekirse mahkememe de gider, hapsimi de yatarım. ( ağla burda)
şimdi nihat bey, bu adam boş iş demiş bunlara ne dersiniz?
n. g.:
- bakın kardeşim, ben adamı ta öteden tanırım. yüzü var ya yüzünden belli olur delikanlılığı. zamanında az mı ülkücüydük biz.
efendim, bu toplum hakkında bir şey bilmeden; öyle şömine başında yazı yazmakla olmuyor bu işler.
aydın dediğin, aydın dediğin topluma rehber olacak. bu nasıl aydın? dünyanın neresinde görülmüş?
bakın biz yıllardır kardeşiz, çerkesi, abazası, rumu.
(ağla)
- meraba nihat abi.
+ selam serdarcım.
- abi bu aralar, bir kürt dosyası açmışlar?
+ şimdi bu şerefsizler, halkımızı böyle kürt türk çerkes diye kategorilendiriyor. halbuki biz bu topraklar da senelerdir kardeşiz.
- evet. bir de ekşi sözlük var?
+ yılansı fare..
- tamam nihat abi, sıradaki lütfen.
