yakında üniversitelerde açılmasından korktuğum yeni bölüm. adamın düz bir cümlesini duymadım hiç. sürekli aforizma, sürekli şiirsel ama anlamsız bir dil... bu adamı anlayamıyoruz, toplum bu adamı anlayamıyor, yök mü bakıyor bu işlere bilmiyorum ama biri el atsın, derdini bi öğrenelim hele yav.
öyle zannediyorum ki çok fazla, bir demet tiyatro izlemekten kaynaklanan bir sendromun ürünüdür. mükremin çıtır ın, komik, absürd aforizmalarının, daha teolojik, felsefik bir yapıya büründürülmeye çalışılmasıyla ortaya çıkmış underground bir gramere sahip. dedim ya anlaşılmıyo hacıü üstündekileri çıkar.
muhtemel sloganı şu olacak edebiyat akımıdır:
eğer ruhlarımızı ortaya koyacaksak, senin ruhunla benim ruhum ortaya gelecekse, allahımın üstüne yemin ederim ki senin ruhun benim ruhumunun önünde diz çöker tövbe ister! *