mikael akerfeldt tarafından dinlenip fena övülmüş olan albümdür. albüm hakkında myspace adresine şu yazıyı yazmış:
Katatonia - Night is the new day...
...is possible the greatest "heavy" record I've heard in the last 10 years. Most people know my history with them and also my friendship with the guys. Jonas and I have been best buddies for the last 18 years or so.
Everytime Opeth or Katatonia has a new record we arrange a small private listening party. Usually with myself, Anders and Jonas. For years we've managed to record albums around the same time and had both the new Opeth album and the new Katatonia album played back on the same session. It's always great fun, however disciplined.
You can't talk during playback (death penalty), you listen to the album all the way through twice, and then we have the "comments". Everything is washed down with beer or wine...there might be snacks on the table.
Well, 2 days after the new Katatonia album is mastered here we are, holed up in a friends apartment ready to go through the new masterpiece by Katatonia. And it truly is a masterpiece! I have not been this taken back by an album for a long time. I almost had tears in my eyes. It's an absolutely stunning piece of music! Easily their most progressive and emotional record as far as I'm concerned.
The finale is almost too much to bear. Here we have some guest vocals by Enter the hunt kingpin, Krister Linder (Chris Lancelot to some) and it's quite fucking moving to say the least.
I've always been a fan of Katatonia. Ever since I heard their first demo back in 1991 or 1992, and I thought they sounded like Opeth, haha! This record however is their crown jewel so far.
It's an album that is "more" than the music that's on there.
How often do I plug something that's not from 1971? It gives you an indication where I stand on the matter maybe?
new night ve departer ba$ta olmak üzere, nephilim, idle blood, the promise of deceit, inheritance gibi $aheserler ile gönülleri mest eyleyen, çok çok önemli bir albüm.
albümün genelindeki opethvari hava özellikle idle blood'da tavan yapıyor. öyleki jonas renkse'nin sesini mikael akerfeldt'tan ayırt edebilene a$k olsun.
kesinlikle çok can yakacak bir albüm. bu albümle kaç kamyon içicez bakalım..
Özellikle liberation ve idle blood ile öne çıkan katatonia'nın 2009 çıkışlı albümü.Sadece forsaker denilen rezalet bir parçası var geri kalanlar son derece hoş ve tekrar tekrar dinlenesi olmuş.Eh bu durumda,bizleri gene zırtlattıkları için kendilerine harikasınız demek düşüyor.
katatonia'nın son albümü. the great cold distance kadar iyi olmadığını düşündüğüm ve genel kanının da bu yönde olduğu bir albüm var ortada. zaten the great cold distance'ın bu kadar hastasıyken, bu albümün onun yanına yaklaşması da epey zaman alacak. birkaç kez daha dinledikten sonra tam bir karara varılabilir. albümde mikael akerfeldt'in ruhu dolaşıyor sanki. katatonia ile yediği içtiği ayrı gitmediği için normal karşılanacak bir durum tabii, fakat bazı şarkılarda jonas renkse'nin vokali ya mikael'e çok benziyor -ki bunu zaten biliyoruz-, ya da o aşırı benzettiğim yerlerde hakikaten mikael söylüyor şarkıyı. mesela the longest year'ın girişine bir bakın veya idle blood'a bakın. ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız. mikael albümün son 10 yılda dinlediği en iyi albüm olduğunu söylemiş galiba. ağır ol diyoruz kendisine*.
elektronik altyapının ve klavyenin gereğinden fazla kullanıldığı bir albüm olmuş. gerçi bazı şarkılara da iyi gitmiş. alışık olduğumuz bunalımlı ve hastalıklı katatonia ambiyansının verilmesini sağlamış. yine de, gitarlar biraz daha ön planda olsaydı, daha hoş olabilirdi. sonuçta elimizde katatonia var. her katatonia albümünü brave murder day ile değil de; bir önceki albümle kıyaslamak lazım. bir düşüş var, ama yine de katatonia işte. tür olarak benim için istisna olan bir gruptan bahsediyorum. sadece bu yüzden bile bu gruba çok büyük bir saygı besliyorum. en nihayetinde bu adamlar da insan ve bloodbath gibi öküz bir death metal projesinde çatır çutur death metal çalıyolar. kafalarını dinlemek onların da hakkı. bilmiyorum, belki de bu albümü mikael'in de bahsettiği gibi çok daha fazla seveceğim dinledikçe. belli mi olur? zaman gösterecek.
the great cold distance gibi efsane olabilecek şarkılardan oluşmayan albüm en azından ilk dinlediğimde öyle geldi bana. july, soil's song, omerta, deliberation gibi müthiş şarkılar yok sanki. hatırlıyorum da the great cold distance'daki şarkıları ilk dinlediğimde evet ben bunları sevdim demiştim günlerce dinlemiştim aynı şarkıları. ama sanki bu albümdeki şarkılar o kadar heyecan yaratmadı, günlerce dinleyebilecek gazı vermedi.
Katatonia'nın en son çıkardığı mükemmel albüm tamda istenilen gibi olmuş ayrıca katatonia'nın sitesinden forsaker adlı parçayıda beleşe indirebilirsiniz. ilk başlarda o kadar güzel gelmesede sonradan gerçekten bağımlılık yapan bir şarkıdır tavsiye ederim.
