pierre lasserre tarafından yazılmış bir kitaptır. incedir, kolay okunur, pıt diye biter, lakin akılda hoş aforizmalar bırakır.
--spoiler-- nietzche kendisinden de beklediğimiz üzere, müziğin estetik ve güzellik kavramlarından bağımsız olması gerektiğini, bunun onun diğer sanatlara olan üstünlüğü olduğunu savunur. müzik, sanatla değil ruh ile ilgilidir, ve sınır tanımadan, ölçüt olmadan ruhu yansıtmalıdır. çirkin bir ruhu da tasvir etmeli, estetik olmayan kaba davranışları da betimlemelidir. yanlış okunursa punk dışında hiç bir müzik türüne saygı duymamanıza neden olabilir. aman dikkat!
bir de konuyla ilgili alıntı verelim derhal:
"müziksel güzellik yoktur. güzelin niteliği düzendir, ölçüdür. esinle dolu bir müziğin niteliği ise bir iç esrikliğinin getirdiği uğultudur, kapıp koyvermişliktir, ölçüsüzlüktür. güzel biçimlere bağlanan bir zevk vermeyi aradığında kendi kendini yanıltmış olur ve yozlaşır müzik."
--spoiler--
