Hepimiz yaşam mücadelemizde muhakkak ümitsizliğe düştük ve düşeceğiz yine. Şayet bir gün herhangi bir dostunuz ya da arkadaşınızı bu durumda görürseniz yapacağınız en iyi tavsiye bu kitabı okumasını istemek olmalı.
“Ümit, kötülüklerin en kötüsüdür. Çünkü işkenceyi uzatır.”
Kimseye ümit vermeye hakkımız yok. Acılarımızı dindirmeye uğraşmayalım onlarla yüzleşip ve kendimizi yenileyerek mücadele edelim.
Kitap Nietzche felsefesini kurmaca bir şekilde başarılı bir biçimde yansıtıyor. Okuyanlar bilir Nietzcheyi okuyup anlamak zor bir uğraş. irvin Yalom, bir şekilde Nietzche felsefesini kurmaca bir düzeyde vermiş. Daha önce Nietzche’nin Zerdüştünü okumuştum bir dostumla birlikte. Nietzche Ağladığındayı okuyunca daha bir özümsedim açıkçası. Ne var ki Nietzche’nin felsefesini anlamak zor, anladıktan sonra hayatına yansıtmak daha da zor. Niçin mi?
Yalnız, bezmiş, hayattaki her türlü konfordan kaçan, sürekli eleştirel bakan, yabancılaşmış, acılar içinde yaşayan, ümitsiz v.b “üstinsan”ı yaşamak hakikaten zor.
