Fakirlerin Tanrıya havale etme işini de güzel açıklamıştır, eğer güç fakirlerde olsaydı onlar işlerini öteki dünyaya bırakmazlardı. Güçlerinin yetemediği yerde din, bir sığınma aracıdır,
ona göre iyilik insanın kurtulması gereken ve aslında erdem olmayan bir özelliktir. toplumun iyiliği yüceltmesinden nefret eder.cünkü her iyiliğin aslında bir acıma duygusu olduğunu düsünür.insanınsa en cok kendisine acıması gerektiğine inanır.
