var boyle yazarlar sahsen ben ilk duydugumda inanmadim, inanamadim. bana da komsum soyledi, o da bir sozluk yazari, ama nickini benden sakliyor, yani kim oldugunu ben de bilmiyorum. her neyse galiba gecen haftaydi, bana ilgili yazarin nick altini gosterdi sok oldum, gozlerime inanamadim. komsuma dondum "tokat at oglum bana" dedim, bu gercek miydi yoksa gozlerim bana bir oyun mu oynuyordu, inanamadim. komusum orta siddette yuzume hafifce elinin tersiyle patlatti, yuzumde hafif bir kizarlik vardi ve ekrana baktim yine ayni lanet olasi yaziyi gordum. kendi kendime "olamaz bu nasil olur diye!" bagirmisim, sayet suurumu kaybettigim icin bundan sonra olanlari bana komsum anlatti. daha sonra laptopumu alip tam duvara firlatiyormusum ki, sagolsun komsum son anda beni engellemis, yoksa daha 2 ay once aldigim guzelim laptopu dangalak bir yazarin kisisel ileti tadindaki entrysi yuzunden parcalayacaktim. ertesi gunu komsumla beraber bu yazara ozel mesaj yolu ile bir uyarida bulunmak istedik, daha sonradan salim kafa ile dusundugumde kendisinin psikolojik sorunlari olabilecegini, bunun da son derece normal karsilanmasi gerektigini dusunuyordum, artik cok daha sakindim. kendisine guzelce mesaji yolladim, tabiki ozel mesajda neler yazdigini burada format geregi paylasamiyorum ama neler yazdigimi az cok siz de tahmin edersiniz daha sonra komsumla beraber mesajimiza cevap bekledik, takriben iki bucuk saat sonra ozel mesaj kutumuz yandi, sakince tikladim ama gozlerime inanamadim, sinirden komsuma bir tokat patlattim, artik bu kadari da olamazdi, daha sonradan attigim tokat icin kendisinden ozur dileyip gonlunu almistim, bu kendini bilmez yazar bize msn adresinin hacklendigini dolayisiyla arkadas grubu ile nick altindan haberlestiklerini soylemisti. bu kadar piskinlik bu kadar vurdumduymazlik olamazdi, olmamaliydi. ulan burasi chat odasi mi diye sordum komsuma, cok sinirlenmestim, bana sakince hayir abi dedi, tekrar sordum oglum ben yanlis yerdemiyim ha burasi sozluk mu chat odasi mi sole bana chat odasi mi, diye kendimi kaybederek komsuma dogru haykirdim, kendisi de sagolsun sogukkanliligini bozmadan beni teselli etmeye calisiyor, saga sola vurmamam ve laptopumu duvara atmamam icin ellerimi sikica tutuyordu. akabinde zil caldi ve gelen komsumzun guzel ablasiydi. kendisine karsi hos gorunmek icin zor da olsa sakinlesebilmistim, daha sonrasinda ona da hikayeyi anlattigimda bana hak verdi, o gun tam bir felaketti, ama bu tarz bir yazara iki kisi de olsa tepki vermenin hakli gururu icersinde bu badireyi atlattim.
