hep bir bahaneler buluruz vicdanımızı rahatlatmak için başarısızlıklarımıza kılıflar buluruz ya da başarısızlıklara bağlı olarak kendimizi aciz, güçsüz hissederiz.
oysa bu adam sahip olduğu her ne varsa onlarla hayata öyle sımsıkı tutunmuş ki normal diye tanımladığımız bir insan olmamasına rağmen... kolları ve bacakları olmayan bu adam güzel bir aile yaşantısına sahip ve sanıyorum iki tane çocuğu var. çeşitli yerlerde okullarda üniversitelerde insanlara vazgeçmemeyi kişinin kendisini sevmesi gerektiğini anlatıyor. çeşitli kitaplar da yazmış bu şekilde parasını da kazanıyor oysa doğumundan hemen sonra doktorlar ömrü boyunca öyle yatacak demişler.
şimdilerde ise yüzüyor, golf oynuyor...
başlangıçta bu adama üzülme gafletinde bulunabiliyorsunuz ama üzülecek biri varsa o da bu adam değil, küçücük dertleri tasaları büyüten kendini aciz hisseden insanlar...
