aldatmak aldatmaktır, nişanlı, evli, sevgili fark etmez.
ama nişanlıyken aldatmak biraz daha tuhaf hele ki aldatan taraf kız tarafı ise daha tuhaf, evlilik hazırlıkları yapılmış tarih seçilirken sen gel çocuğu aldat.
yeminle iki gündür teselli ediyorum höh be kardeşim.
yeni apartmana taşınmıştık bir süre sonra karşı apartmanda bir kız ile kesişmeye başladık camdan cep numaramı büyük kağıtlara yazarak gösterdim cepten görüşmeye başladık cıkıp bulusalım diyorum ailem izin vermiyor diyor tutucular diyor eeee nasıl olcak dedim bulusamıcaz gezemicez bana aynen şöyle dedi "sizin apartmanda kız arkadasım var ona gidiyor deyerek sana gelicem" dedi. kızla bizim evde takılmaya başladık ve cinsellik başladı her geldiğinde apar topar sevişiyoruz ve gidiyordu. bu durum aslında hoşumada gidiyordu bi bağlılık yok yükümlük yok arayan yok soran yok sadece geliyordu sevişiyordukve aylarca böyle devam etti. birgün ortada bi durum yokken "senden ayrılıyorum" diye mesaj attı neden noldu felan sordum yok artık boyle yürümüyor ayrılmak istiyorum dedi bende "iyi peki" dedim aradan tam bir hafta sonra bir cocuk gördüm elinde çiçeklerle gidip geliyor meğerse bu kız 2 yıldır nişanlıymış nişanlısıda askerdeymiş çocuk askerden gelmesine 1 hafta kala bende ayrıldı ve aradan 1 ay sonra evlendiler ve ben bu cocugu hergün görmeme ragmen hiçbişi anlatamadım hala içimde büyük yaradır.
evli iken aldatmak arasında herhangi bir fark yoktur. orijin noktası ''bir insanı aldatmak'' mı olacak, yoksa ''nişanlıyken aldatmış, evliyken değil'' hafifliğinin arkasına mı saklanacağız. şu ve ya bu şekilde aldattın, sonuç olarak insani bir tavır mı? değil.
son kaçamaklar ise, sahtekarlığa farkında olmadan ilk adımlardır diye düşünüyorum. malum; alışmış kudurmuştan beterdir demiş atalar.
Bi ayrıldıktan 2 ay sonra başkasıyla çıkan kız değildir. Hemen nerden buldun? Benleyken varmıydı? Aldattı mı? Bunlara yanıt bulamaz. için içini yer, sonra söver geçersin. Daha çok sövülmesi için sözlüğe yazarsın.
(bkz: buyrun sövünüz)
