Evet sözlükçüler, sözlüğünüzün çakma carl sagan ı hayali yıldız gemisi psychedelic starship ile yine yollarda. Şimdi rotamızı kahraman (perseus) takım yıldızı yönüne çeviriyor ve 235 milyon ışık yıllık bir uzun yolculuktan sonra kahraman dev galaksi kümesinin merkezine ulaşıyoruz. Fazla yaklaşamıyoruz, lakin kümenin kütleçekim merkezini oluşturan dev eliptik galaksinin merkezindeki süper kütleli karadeliğin neden olduğu karmaşa aracımızın alıcılarında anomalilere neden oluyor. Evrendeki en büyük radyo ve x ışını kaynaklarından biri olan bu muazzam manyetik bölge gözlerimizi kamaştırıyor ve şaşırtıyor. gökada nın merkezinde neler olup bittiğini yoğun bulutsulardan göremiyoruz. Ancak merkezden çıkan baloncuklar ve uzantıların yer yer 20 000 ışık yılı uzunluğunda 200 ışık yılı genişliğinde dallanmalar oluşturup birbirine eklenerek galaksinin çok uzaklarına kadar giden yapılar oluşturduğunu gözlemliyoruz.
gemimizin tarayıcıları bizi bir kez daha şaşırtıyor. Lakin bu uzantılara neden olan gaz ve toz bulutlarının yoğunluğu, güneşimizin yoğunluğundan neredeyse 1 milyon kat daha fazla durumda. Ancak bu aşırı yoğunluğa rağmen bu toz bulutları 100 milyon yıldır durmaksızın savrulmaya ve uzamaya devam etmekteler. Üstelik de ortada herhangi bir çökme veya yıldız oluşumu da gözlemlemiyoruz. Bu fenomeni açıklamak bizim için oldukça zor ve yapabildiğimiz açıklama bu toz bulutlarının biçiminin bozulmasını engelleyen bir gücün galaksi içinde baskın olduğu fikri. Alıcılarımızın anomalileri bu baskın gücün çekirdekten yayılan muazzam güçlü bir manyetik alan tarafından oluşturulduğunu düşündürüyor bize. Bir nevi güçlü bir kalkan gibi galaksiyi saran bu alanlar bu çok yoğun bulutsuların dağılmasını, entropiye ve kütleçekimine direndiğini gösteriyor, nitekim bilindiği gibi manyetik kuvvet kütleçekimine oranla oldukça baskın bir kuvvet. Ancak yine de süper dev kütleli bu karadeliğin nasıl olup da böyle bir etkiye neden olduğunu elimizdeki teknoloji ve tarayıcılar anlamaya yetmiyor. Samanyolundan çok daha büyük olan bu galaksinin içinde yaşamak nasıl bir şey diye düşünmeden de edemiyoruz. Öyle ki merkezdeki aşmış süper kütleli karadeliğin, samanyolunun toplam kütlesinden (600 milyar güneş kütlesi) daha fazla, belki de güneşimizden trilyon kat kütlede olduğu tahminini yapabiliyoruz sadece şimdilik ve onu besleyen yıldızlar değil, dev galaksinin çekim alanına kapılmış çevredeki irili ufaklı diğer galaksiler. galaksilerin içine düştüğü dev eliptik galaksi ve merkezinde kızgın madde diskini oluşturduğu onun süper dev kütleli karadeliği var karşımızda. Bu tamamıyla bildiğimiz yapıların dışındaki yeni bir fenomen. Alıcılarımız superluminal hareket alarmı veriyor. Yani merkezden fışkıran bu yoğun gaz kabarcıklarının bazılarının göreceli hızı ışık hızının 5-10 katı hatta daha fazlası hızlarda ölçülüyor. Son derece az rastlanan bu fenomen bizi bir kez daha mevcut kuramlarımız üzerinde düşünmeye itiyor. Bir süre bu muazzam uzantıları ve kaos u seyretmeye koyulup, artık maddi bütünlüğü tehlikeye giren aracımızın ve kendimizin güvenliği için istemeden de olsa hyperdrive ımızı dünya rotasına doğru ateşliyoruz. Bir daha ki buluşmamızda kozmozun derinliklerinde başka bir maceraya kadar hoşça kal sözlük.
