cast'tan kaybeden film. eğer cast seçiminde bkm mutfak dışında oyuncular kullanılsa idi bu film daha çok etkileyebilirdi insanları. her hafta hatta bazen haftada iki kez ekranlarımızda olan oyuncular bir sinema filminde fazla sırıtıyor, fazla tanıdık geliyor, rolleri üzerlerine oturmuyor.
hani gavurun noel temalı, iyilik mesajları ile yüklü filmleri var ya ahan da öyle bir film işte. seyrederken sıkılmayacaksınız ama asla bir vizontele beklemeyin.
son zamanlarda izlediğim en güzel film. neşeli hayatı izlerken kendinizi filme öyle bir kaptırırsınız ki filmden çıkınca gerçek hayata adapte olamazsınız. ee ne de olsa neşeli hayattan çıkıyorsunuz o kadarcık da olsun değil mi ?
yılmaz erdoğan ın oyunculuğunu konuşturduğu, mutfak oyuncularıyla renklenen güzel bir film. en güzel sahnesi kar yağmaya başladığı sahnedir ve film bittiğinde küçük şeylerle mutlu olmanın ne kadar güzel olduğu hissine kapılır insan. he ayrıca eser e verlen hamburger rolu çok yerinde olmuştur.
küçük ama önemli hayatları anlatmış. zira o komik cıvıl cıvıl elbiselerin içindeki insanların hayatlarını ben daha önce düşünmemiştim bile geçirmedim türlü kıyafetlerin içine para kazanmak için giren insanların özel hayatlarının nasıl olduğunu. avmlerde orda burda çok sıklıkla karşıma çıktılar ama o anlık görüntüleriyle kaldılar gözümün önünde. o elbisenin içinde utanıyorlar mı sıkılıyorlar mı sıcaktan bunalıyorlar mı kafa yormamıştım. yılmaz erdoğan müthiş bir hikaye ile anlatmış onları bunun için tebrik ediyorum kendisini. kendisi de çok güzel oynamış ama diğer bkm oyuncuları için aynısını söyleyemeyeceğim. vasatın üstüne çıkabilen birtek büşra pekin vardı. belki diğerleri bu kadar acemi durduğu için yılmazın oyunculuğu bu kadar üst düzey geldi bilmiyorum. ama bazı sahnelerde hayranlıkla izlemedim değil. komedi değil hiç kahkaha atmadan bitirebilirsiniz filmi ama iki vize bir de projemin olduğu hafta öncesi harcadığım zamana ve verdiğim paraya acımadım karşılığını aldım. bazı bazı çok güzel sözler de geçiyordu.
--spoiler--
-içince herşey halloluyor mu?
-hiçbir şey hallolmayınca içiliyor.
ayrıca bjk maçındaki terliğin moon walk'una bayıldım.*
--spoiler--
yani diyeceğim odur ki güzel bir hikaye izlemek istiyorsanız ve yılmaz erdoğanı seviyorsanız gidin. gülüp eğlenecez diyorsanız bir daha düşünün.
ntv'de neşeli hayat özel programında izlediğime göre; nuri bilge ceylan'ın birkaç sahnesinde ağladığını açıkladığı, öve öve bitiremediği filmdir. ayrıca; aynı canlı yayına fatih terim ve ajda pekkan'da telefonla bağlanmış, filmi çok beğendiklerini açıklamışlardır. ama sanıyorum ki nuri bilge ceylan bir film için verilebilecek en sağlam referanstır. **
sanırım zenginlere güzel gelen filmdir. bir fakirin hayatı olarak, belgesel tadında severek izleyebilirler ve onlara yeni gelebilecek çok şey bulurlar. ama zaten gecekondu da yaşayan ya da gecekondu da oturmasa bile o hayatları iyi bilen biri için yeni bir şey sunmayan, sıradan, sıkıcı bir filmdir.
gözümüze sokulmayan espriler vardı. kahkaha attırmaktan çok daha önemliydi bunlar. zaten diyaloglara değil karaktere güldük. rıza'nın yüz ifadelerine, konuşma şekline ve tavırlarına.
türk filmlerinde, son zamanlarda oynanmış en iyi karakterdi rıza.
güldüğüm için pişman olduğum sahne bile vardı daha ne olsun!
rıza'nın meyhane de "size bir türkü söyliyim mi he?" dedikten sonra acılı yüz ifadesini takınıp türküyü söylemeye başlaması...
artık avmlerde noel baba, palyaço, hamburger vb. kılığa girmiş insanlara hüzünle bakmamıza sebep olacak, çok sağlam bir sosyal mesaj veren, 2009 yılının en kayda değer türk filmidir.
son zamanlarda yapılmış iyi türk filmlerini sıralasak en başları çekeceklerden biri olan filmdir. yılmaz erdoğan ın her zaman yapmak istediğini yani hüzünle mizahı bir araya getirmeyi amaçladığı bunu yaparken hüzünü çok bariz bir şekilde önde tuttuğu ve tüm bunları çok başarılı bir şekilde yaptığını da söylemeden geçmemek lazım.filmin komedi türünde olduğu yanılgısına kapılıp sonra bunun verdiği hırçınlıkla filmi eleştriye boğanları da anlamak mümkün değildir pek.
filmle ilgili sayılabilecek çok şey var ama kesinlikle atlamadan geçilmeyecek ilk nokta büşra pekin in mükemmel performansı. ne kadar içten ne kadar oynamadan oynayan nasıl bir oyuncudur bu kız? gelecekle ilgili çok şey vaadettiğine zaten emin olan hayranlarını dahi bu üstün performansla ayrıca şaşırtmıştır. hakkı kesinlikle verilmeli hatta ayakta alkışlanmalı.
bir kişinin veya bir olayın aslında ne kadar ilinç olduğunu anlamak için sadece biraz daha dikkatli bakmamız gerektiğini gösteren ve herkesin bir hikayesi olduğunu anlatan bir film.
sıradan bir türk filmi ne kötü bir film nede göklere çıkartacak kadar büyük bir film.
öyle yeni bir boyut kazandırmamış sinemaya ama sonuçta öyle bir amacıda yok öğrencileri ile bir sinema filmi çekmek istemiş, çekmiş.
öğrencilerin çekeceği güzel film ne kadar güzel olursa, bu da o kadar güzel bir film, ustalar olacaktı...
(bkz: organize işler)
not: yılmaz erdoğanın hiç bir filmi zaten sadece güldürü üzerine değildir, bunu söyleyerek yılmaz erdoğanın bilinmeyen kısımlarını çözmüş olmuyor eleştirmenler.
Bana göre Yılmaz Erdoğan'ın vizontele'den sonra yaptığı en iyi film... Filme gitmeden önce fragmanını defalarca seyrettiğim için bir komedi filmi olmadığı kanısına varabildim. Lakin görüldüğü kadarıyla bir çok insan filmde komedi unsurları olmadığı için filme bok atmaktadır. Filmi durağan bulmaktadır. Fragmanını izlemek filmin akışıyla ilgili bir genel kanı oluşturmalıydı diye düşünmekteyim. Yılmaz erdoğan bu film ile belki de hayatının en iyi oyunculuğunu çıkarmış. Cezmi baskın filmde çok az görünüyor olsa da harikalar yaratmış. Sırf onun için bile gidilebilir bu filme. Kısacası hayatın ta kendisini yansıtan bir film izlemek isteyenler varsa kaçırmamaları gereken bir filmdir. Yok, biz gülmekten altımıza sıçmak için gideceğiz bu filme diyen arkadaşlar, sizler geri durun bu filmden.
--spoiler--
inonu stadi nda baslayarak beni benden almis film. besiktas li futbolcularinin cogunun filmde yer aldigini belirtmeden gecemeyecegim. organize isler de oldugu gibi istanbul u guzel acilardan cekmis ve cogu sahnesi yine varoslarda gecen yilmaz erdogan yapimi. komik mi? hep degil bazen ama devamli gercek hayatlari anlatiyor ve cok tanidik.
--spoiler--
komedi bekleyenlerin hayal kırıklığına uğrayacağı bir film. zira bayramın ilk günü kalabalık bir arkadaş grubuyla bırakın konusunu bilmeyi afişini bile görmeden sıf gülmek için gittik. sadece oyuncuları tanıdığımız için skeç tarzı birşeyler bekliyorduk. Öyle olmadı. Belki yeterince eğlenemedik,gülemedik ama bi hayatı çok muazzam sergileyen bir film izledik. Heleki yılmaz erdoğanın o kusursuz şivesi hayran bırakacak cinstendi.
dingin, huzurlu bir film. yoksulluk üzerine kurulu ama huzurlu. çünkü entrika yok, ihanet yok, pişmiş tavuğun başına gelmemiş işler yok. huzurlu, dingin bir şekilde akıyor film. seinfeld'i anımsattı bana biraz bu haliyle. hani george "şov, hiçbir şey hakkında olacak" demişti tv yapımcıları ile konuşurken. "sıradan bir günü anlatacak, mesela adam evden işe gelecek" seinfeld, yapımcıların bu hiçbir şey fikrine pek sıcak bakmadıklarını görünce "belki başına bir şey gelecek!" diye eklemek zorunda kalmıştı ama george "hayır gelmicek, bugün evden işe gelirken başınıza birşey geldi mi? hayır...bu şovda böyle olacak" demişti.
işte neşeli hayat'ta böyle. sıradan bir yoksulluk hikayesi. seyirciyi şaşırtma yok, entrika, macera, aksiyon, ihtiras, intikam, şehvet ... hiçbiri yok. iyi ki de yok. bunların olduğu yeterince film var çünkü.
ayrıca argo yok, küfür yok, sevişme sahnesi yok, cem yılmaz yok...
bunlar yokken de güldürmeyi başarıyor film, hatta gayet iyi güldürüyor yer yer ama komedi filmi değil kesinlikle. hayatın içinden dingin, huzurlu bir film.
belki çok sevmemde rıza karakterinde çocukluğumda, mahallemizdeki arkadaşımın abisini bulmam etkili olmuştur. o da böyle olmadık bir çok iş yapar, hepsinde batardı. karısı da bir büşra pekin'di. en son hindi yetiştirmişti benim hafızamda. hiçbir zaman zengin olamadı ama açta kalmadılar sanırım. o yoksullukta efendiliğini, dürüstlüğünü hiç bozmazdı. rıza gibi çok iyi kalpliydi, saftı. rıza'dan farkı çocukları vardı iki tane...
biraz tavuk suyuna çorba tadında ama güzel film işte. çekimler, görsellik gayet başarılı, kurgu da öyle. oyunculardan sırıtan yok. büşra pekin harika oynamış. bu kız oyunculuk olarak 10 tane "beren saatçi" eder. sıradan bir gecekondu kadını bu kadar mı sade ve güzel oynanır.
biraz çöpçüler kralı tadı da var filmde. kızın abileri, babası...
"bu pazar seni kilisede göremedim john" kıvamında cumaya gitme durumu da güzel işlenmiş, selamun aleyküm diyen noel babada...
genç oyuncularda genel olarak gayet iyi, cast* dağılımı başarılı. bi tek çok güzel hareketler bunlar'da sakallı bir tip vardı, tabutçu. o da çok yetenekli bir oyuncu idi benim çghb'dan izlediğim kadarı ile ama filmde çok az rolü var. mahalleden birisi rolünü pek ala sırtlayabilirdi. tek tip oyuncu ersin'e yine önemli bir rol düşmüş. yılmaz abisinden torpilli belli ama tek tip oyunculuğu rolüne çok oturduğu için sırıtmamış.
toparlarsak güzel film, hoş film, dingin bir film...(çok önemli mi bilmiyorum ama) 10 üzerinden 8 rahat alır benden. çoluk-çocuk, arkadaş grubu, sevgili ile sinemada gönül rahatlığı ile izlenecek bir film...
hollanda ve almanya'da da görücüye çıkan film oralarda beklenen ilgiyi görür mü görmez mi bilemem ama bizde bayram süresince 400bin küsur izleyiciye ulaştığı "esasında gerçek"
4 yıllık aradan sonra merakla yanıp tutuşan yılmaz erdoğan hayranlarının susuzluğunu bi nebze de olsa gidermiştir diye düşünüyorum. *
gençliğinde daha karamsar sonlar yazan yılmaz erdoğan'ın orta yaşlara ulaşması ile daha olumlu bir yaklaşımla sonlar yazmasını, görebildiğimiz filmdir...
