hafif hafif güneş ışığının gözlere vurmaya başladığı sabahtır. onu neşeli yapan belki de yeni bir başlangıç olmasıdır. güneş her günkü gibi sıkılmadan yeniden doğar ve her günkü gibi aynı güzelliğindedir. ışıldar, senin de ışıldamanı ister. yeni heyecanlara gebe yeni bir gün doğar karşına. derin bir nefes alıp hazırlanırsın, henüz kirlenmeyen havayı içine çekersin. kendini her şey için hazırlarsın ve yüzüne o tatlı gülümsemeni yerleştirirsin. her şey hazır. boş bir sayfa açılır ve yavaş yavaş aydınlanır. kalemi alırsın eline dolduracağım diye, ama bir bakarsın ki silgin yok...
silgin yok, evet. ama bu senin hata yapacağın anlamına gelmeyecektir. pencerenden içeri giren ışık süzmeleri halının desenleri aydınlattığında içine bir rahatlık dolar. neşeli günün neşeli sabahında neşeli bir kahvaltı. kulağa hoş geliyor değil mi? sanki bir şeyler eksik gibi ama. hm, neşeli günün neşeli sabahında neşeli insanlarla çok neşeli bir kahvaltı. ne dersin, oldu gibi?
kahvaltın biter, çayını içersin, neşene neşe katarsın. için kıpır kıpır, dışarı çıkarsın. neşen diğer insanlarla paylaştıkça büyür. somurtan insanların suratına, gülücük dalgaları yollarcasına, bir bakarsın. bakarsın ve somurtan insanın yüzünde ne yapıyorum ben ya, ifadesi oluşabilir. hayat kısa, niye somurtarak harcayayım ki? ve belki böylece o da yüzüne güzel bir tebessüm yerleştirir. domino etkisi, neşeli bir toplum! ne kadar da kolay değil mi?
tabi, bu neşeli günleri bolca yaşamak için gerekli olan şey, rahat bir hayat, stressiz bir hayat. derdin tasan yok, o zaman sana her gün neşeli, hayat neşeli!
