Nazim Hikmet der: Nezval hayatı doludizgin, doymamacasına sevdiği için büyük adalete, büyük hürriyete, büyük bahtiyarlığa, yani toplumculuğun gerçekleşeceğine, gerçekleşmesi gerektiğine inandı. Emeği, düşünmeyi, sevdayı, hasreti, yemeyi, içmeyi, münakaşa etmeyi, denizi, dağı, yıldızları, geleneğin tecrübesini, yeninin, yeniyi araştırmanın, gerçekleştirmenin hırsını duymayan bir insanın toplumcu şair olabileceğine; ama Nezval gibi, Nezval çapında gerçek ve büyük; inanmıyorum...
