ergenliğime damgasını vurmuşılgın olut romanı. film haberleri ilk geldiğinde içimdeki genç kız pır pır edip canlandı ki bir türlü vizyona giremeyen film yüzünden pek bir hüzünlendi.
13 Eylülde sonunda vizyona giriyormuş. mutluyuz, heyecanla bekliyoruz.
edit: filmi izledim. ılgın olutu biri karşıma çıkarsa da içimdekileri bir döksem. ergenliğimin en önemli olgusuydu oysa ki o kitap filmi de güzel olsa nolurdu.
öncelikle filmi kitaptan bağımsız düşünürsek berbattı. senaryo çok kötüydü. sadece iki karakterin olduğu bir kitabı filme uyarlamak kolay bir şey değil ama gerçekten olmamıştı. sahneler kopuk kopuktu ve film olarak bir anlamı yoktu. kitabı okumadan izlesem son sahne dışında bu ne lan noluyor hangi amaçla çekmişler bu filmi derdim. kitaptaki önemli, güzel ayrıntıların filmde olmamasından çok en önemli noktaların filmde değiştirilmesi benim sinirimi bozdu. kısacası ılgın olut filmde kendini aklamak adına bildiğiniz hikayeyi değiştirmiş. değişik ayrıntılar girmiş en önemlileri çıkmış koskoca bir süreci atlayıp hop diye finale bağlamışlar.
filmdeki tek iyi şey şükrü özyıldızın oyunculuğuydu tam bir ılgın olmuş kendisinden. ki en başından beri tek beğenmediğim şey şükrü özyıldızdı. cidden çok iyiydi.
beni dinleyin filmi bırakın gidin o paraya kitabını alıp okuyun yazık etmeyin nevaya.
--spoiler--
kitapta masumiyetiyle her şeyi dosdoğru anlatmasıyla öne çıkan kişi nevaydı. ama filmde yalan söyleyip bazı şeyleri saklayan kişi olarak gösterilmiş.
kitapta içip sıçıp kızlarla yatıp kalkıp da sevdiği kız ufacık bir şey yaşadı diye ahlak timsali kesilen haksız ve suçlu adam ılgındı. filmde tam tersi gösterilmiş. ılgın filmde nevadan önce bu tarz konulara karşı çok hassas olarak lanse ediliyor. kısacası haklı taraf o oluyor yani.
oysa ki ılgın hatalarını anlattığında çok sevmiştik biz. keşke filme de yansısaymış bunlar.
filmde çok uzun bir süre süren birbirlerini tüketip son noktaya gelişleri de atlanmıştı. ılgın birden bire pat diye "siktir git lan" dedi neva kendini camdan attı bitti.
en son kaldırımlar sahnesine noldu ılgın ? hikayenin en kırılgan kısmı orası değil miydi?
--spoiler--
Başrollerini Şükrü Özyıldız ve Başak Parlak'ın paylaştığı bir türlü vizyona girmek bilmeyen "Neva" isimli kitabın filmidir. Çekimleri esnasında kitabın yazarı bizzat bulunmuştur.
Burada vakit geceyarısını çoktan geçti. Denizden esen kış rüzgarı, terasta dikilip, karşımda uzanan bu kaybetmiş şehri izlerken yüzümü dövüyor. Birazdan içeri girip yatacağım ve uyuyamayacağımı bile bile gözlerimi sımsıkı yumacağım. Tıpkı onu ilk gördüğüm günün gecesinde olduğu gibi.
musikimizdeki 12 ana makamdan biridir. Pestten tize doğru seslerinin isimlen, Dügâh, Segâh, Çargâh, Nevâ, Hüseyni, Eviç, Gerdaniye, Muhayyer'dir ; nota olarak isimleri ise la, fazla bemollü si, do, re, mi, bakiye diyezli fa, sol, la, dır.
Nevâ makamının dizisi pest tarafta bir uşşak dörtlüsüne tiz, tarafta bir rast beşlisinin ilâvesinden husule gelmiştir.
Dizinin Seyri: Genellikle güçlü sesi olan Neva perdesi civarından seyre başlanır. Dizinin seslerinde gezinilerek yine güçlü sesi olan Neva perdesinde asma kalış yapılır. Uşşak dörtlüsünün seslerinde dolaşılarak tekrar Neva perdesinde kalış gösterilir. Uşşak dörtlüsünün sesleri ile Dügah perdesinde karar verilir
Dera ili'nin, Dera ilçesi'ne bağlı bir şehirdir. 536 metrelik (1,761 ft.) bir rakıma sahiptir. 2012 hesaplamalarına göre 62,429 kişilik bir nüfusa sahiptir. Bu nüfusla Dera ili ve Dera ilçesi'nin ikinci, Suriye'nin ise 26ncı en kalabalık şehridir. *
Ilgın Olut'un bir ara yayımını durdurduğu sonradan da kitabın sonuna son söz niteliğinde kısa bir yazı yazıp tekrardan yayımlatmaya karar verdiği kitabıdır. Öncelikle aşağıda yazacaklarım kitabı okumamış olanlar için derin spoiler içerebilir. Bunu önceden belirteyim istedim.
--spoiler--
Kitabın yarısına kadar ilk başlarda lise sonradan da üniversite olmak üzere eğitim hayatı süresince arkadaşları ile olan muhabbetlerini anlatıyor yazar. Ki nitekim kitabın önsözünde de belirttiği gibi herhangi bir edebi eser olarak görmüyor kitabını. Kitabı yazarken bile bundan bir roman , anı ,deneme diye değil sadece "kitap" diye değerlendiriyor. Zaten edebi açıdan değerlendirilecek olursa bir çok gereksiz ayrıntı mevcut. Kitap 380 sayfalık ve Neva ile ilgili olan bölümler sadece kitabın yarısı. Ki o da kitabın ikinci yarısı. Oraya kadar olan bölümler genellikle arkadaşları ile olan muhabbetleri , yaşamışlıkları anlatılıyor. Zaman zaman komik oluyor evet. Bazı kısımlarında güldüğümü söylemeliyim çünkü hemen hemen çoğu erkeğin lise yıllarında ve zaman zaman üniversite yıllarında yaşadığına benzer anıları anlatmış. Abazalıklarından dem vurup sürekli olarak neden sevgilileri olmadığından konuşup , bir sevgili bulma amacı içerisine girmişler. Paşa'nın nam-ı diğer Ilgın'ın üniversiteye kadar hiç kız arkadaşı olmamış ve bu onda bir eksiklik hissi uyandırıyor. Ayrıca öyle bir yapısı var ki zamane gençlerinin çok gerilerde bıraktıkları bazı ananelerimize derinden bağlı. Örneğin , sevdiği kızın onunla tanışmadan önce başka bir erkeğin evinde kalması onu rahatsız etmiştir biraz. Haklıdır da , insan sevgilisine daha önceden birisinin dokunduğunu düşündüğünde bu onu üzer , yaralar. Belki Neva bunları kötü niyetle yapmadı , hatta hiç kimse ona dokunmadı bile. Sadece aynı yatağın ayrı köşelerinde yattılar ama Ilgın'a bunun düşüncesi bile çok ağır geldiği ortada. Ilgın doğru düşünüyor belki , ama yaptıkları çok abartılı. Sevdiğine kendisinden önce bir başkasının dokunmuş olması olayını aşırı abartmış ki ortada bir dokunma , yakınlaşma falan da yok. Hele ki , kendi inandığı bu ananeleri üniversitedeki yıllarında bir kenara atarak onlarca kızla beraber olmasını bir dertmiş gibi görmeyip böyle davranması ! Ağğğhh ! Deli ediyor insanı evet. Oysa neva ne kadar da masum ve açıkça anlatıyor her şeyi. Çok sevdiğini , daha önce kimseyi sevmediğini , geçmişte hiç bir şey olmadığını. "Ah Ilgın" dedikten sonra küfürleri sıralıyor okur. Hem sen git onlarca kızla yat hem neva geçmişinde yaşadığı olaylar nedeniyle onu yargıla ! Hem de hiç bir şey yapmadığı halde ! Kızdığım nokta burası. Yoksa ılgın'ın aklında sevgilisine daha önceden başka birisinin sahip olduğunu varsayarak ondan uzaklaşması , aklına bunlar geldikçe delirir gibi olmasına diyebileceğim bir şey yok. Çünkü eğer gerçekten sevgilisi bunları yapmış olsaydı hak verebilirdim. Ancak neva'nın ablasının kocasına tiksinerek bakışı ona olan siniri... sanırım ben de olsaydım sinirlenirdim. Her ne kadar çok öncelerde olmuş bir olay olsa da her görüşümde sinirim tepeme çıkardı. Yazdıklarımdan neva'nın ablasının kocasının neva'ya sarkıntılık ettiği anlaşılmasın. Daha farklı bir olay var. Ki neva'nın ablasına da sinir oldum ! Neyse özetle üniversiteye kadar sevgilisi olmamış , utangaç , efendi bir çocuğun nasılda bir kız düşkünü haline gelip sonradan hayatına giren bir kızla tüm olayları bırakıp evlenmeye karar vermesinin ardından kendi geçmişine hiç bakmaksızın , kızın geçmişindeki 1-2 incir çekirdeğini doldurmayacak olay yüzünden ilişkilerini nasıl darmadağın ettiğini anlatan bir kitap. Okurken sıkılmadım. Ama öyle edebi bir roman bekleyenlere öneremeyeceğim. Sadece çoğu zaman günlük yaşantımızda karşılaştığımız bir aşk hikayesinin hüzünlü biten bir halini okumak isteyenler severek okuyabilir diyebilirim.
--spoiler--
benim için okumasam da olurdu dediğim kitap. edebi bir tatmin ediciliği olmadığı gibi konusu da saçma. o kadar basım yapmasına şaşırıyorum. yada çook derin bir kitap falan ama benim kafam basmadı..
gerçekliği ne kadar doğrudur bilinmez ama kitabın sonlarında klasik türk filmlerini andıran duygusal anlatımıyla ılgın olutun biraz abartarak ya da bir şeyler katarak yazdığını düşündüğüm roman gibi bir şey.
belki de yaşanılan olayların gerçek hayattan alındığını düşünmek, okurken bunu zihinde tekrarlamak kitabın sürükleyiciliğinin nedeniydi. kitabın genelinde ego problemlerinden kaynaklanan bir övünme söz konusu. psikolojik problemleri olan aslında psikopat bir yazar.
yani amaçladığı bu muydu kitabın en son kısmında 'ehehe biliyorum sinirlendiniz ' gibi bir şeyi ima ederek kendini kitaba kaptırdığın o an yazara duyabileceğin öfke daha da artabiliyor. pişmanlık duyması gereken bir yazarın ego problemleri devam ediyor, insanoğlu islah olmuyor malesef. ben doğrusunu bilirim ben yanlıs yapmam modunda klasik insan karakteri.insanoğlunun içgüdüsel davranışı ne yazık ki. en azından kitapta böyle.
Kulağa hoş gelen zarif bir kız ismi olmasıyla beraber Ilgın Olut'un * kitabıdır. Ayrıca sonunu benim gibi küfrede küfrede,ağlaya ağlaya bitirmeniz de mümkündür.
