türk müziğinde bir makam. Neva makamı basit makamlardan olup, Durağı Dügah perdesidir. Seyri inici çıkıcı olan makamın dizisi ise Yerinde uşşak dörtlüsüne, Neva perdesinde bir rast beşlisinin eklenmesiyle meydana gelir. Güçlüsü aynı adı taşıyan perdenin adı Neva'dır. Rast perdesiyle yeden alır. Donanımları ise Si bemol ve fadiyezdir. Makamın Özelliği: Neva makamı parlak bir makam değildir. Genişleme seslerinin fazlaca kullanılmadığı bu makamda, inici seyir yapılırken Fa bakiyye diyez (Evc) perdesi, bekar hale getirilerek Acem perdesi haline gelir. Neva üzerinde bu şekilde inici bir Bûselik Beşlisi meydana gelmiş olur.
hatırladığımda dahi tüylerimi diken diken eden bir kitap. (bkz: ılgın olut) üniversite yıllarında neva isimli güzel bir kıza aşık oluyor. ilişkileri zamanla farklı boyutlar kazanıyor, aynı evde yaşıyorlar. kız çok masum, çok kibar, olgun, kısacası herkesin çok beğendiği bir kız. ılgın bu kızı hayatına sokmak için çok uğraşıyor. neva'yı çok seviyor, neva'da onu... ılgın zamanla neva'nın geçmişini araştırıyor ve incir çekirdeğini doldurmayan sebeplerden dolayı onu kıskanıyor. geçmişiyle yargılıyor kızı, üstelik kızın "geçmiş" denilebilecek bir geçmişi olmamasına rağmen. hem de tam evlilik arifesinde yapıyor bunu. fakat neva her zamanki soğukkanlılığıyla ona hiç cevap vermiyor. kızmıyor ona, alttan alıyor, gönlünü almaya çalışıyor sevdiği adamın. lgın her kavgalarında onun aşağılık biri olduğunu vurguluyor ve neva'yı çıkmaza sürüklüyor. ve tam evlenecekken, evlerinin eşyalarını almaya başlamışken ılgın ayrılmaya kara veriyor neva'dan. acımasız sözlerini gene vuruyor neva'nın yüzüne, neva ilk defa konuşuyor ve canın ne kadar yandığından bahsediyor ağlamaklı gözlerle. ılgın ilk defa bu şekilde görüyor neva'yı. o, bu şaşkınlık içindeyken neva koşarak evin camını açıyor ve atlayarak intihar ediyor.
yazar kitabın sonuna neva hakkındaki pişmanlıklarını anlatan bir yazı da eklemiştir. türk filmlerine konu olabilecek gerçek bir hikayedir. gerçeklik payı düşünüldüğünde yazardan nefret etme sebebi olan kitaptır.
kitabı birebir yansıtmasa da konusundan dolayı sevdim bu filmi. kopuk kopuk biraz ama şükrü özyıldız gerçekten çok başarılıydı. kitabı okuyan herkes ılgın karakterinden nefret ederken, filmde neva da biraz suçlu olarak yansıtılmış. güzel bir film.
zephyra yolladı bana bu kitabı birkaç gün önce, taa bursa'dan, güzel bir mektupla birlikte. ona neler anımsattığını, neler hatırlattığını bilerek okudum.
fakat bunu çekinmeden söyleyebilirim ki o lanet ılgın bendim işte. 4 yıl önceki halim. 4 yıl önce yaptıklarım, kendi hayatımı ve başkasının hayatını cehenneme çeviren ben. birebir aynı şeyler, birebir.
insan soruyor sözlük. tıpkı o lanet ılgın gibi, her detayı, her ayrıntıyı bilmek istiyor. bunları bilmek ne işe yarıyor peki? geceleri uyuyamıyorsunuz, gözünüzü her kapattığınızda hayaller kurup, bazı şeyleri canlandırıyorsunuz.
bu bir hastalık, bu bir salaklık, bu bir lanet. bir insanın kendine ve karşısındaki insana yapabileceği en büyük haksızlıklardan biri. ama her şey geride kalıyor. her şey akıyor sözlük.
bu kitapta kendimden çok fazla şey buldum. fark ettim ki ben çok fazla akıllanmışım, çok fazla büyümüşüm, olgunlaşmışım. koca bir adam olmuşum artık.
herkes bir neva'ya sahip olur birgün. sadece bayan olarak düşünmeyin bunu. her kadın da bir ılgın'a sahip olabilir. ama elinizde tutabilmenizdir önemli olan. kendinizi törpüleyebilmeniz ve mücadele etmeniz.
ben çok mücadele ettim ve yıllar önce başardım bunu. şimdi bu sebeple daha olgun ve güçlüyüm. insanın yaşadığı her ilişki mutlaka bir şeyler katıyor geleceğe dair. olumlu bir şeyler. geçmişe dönüp hayıflanmak değil gerçek aşk ve mantık, geçmişe bakıp korkmak hiç değil. bir şeyler öğrenebildiyseniz eğer, boşuna yaşamamışsınızdır.
umarım hiçkimse ama hiçkimse o denli sevdiği bir insana o şekilde davranıp, romanın sonundaki gibi hazin bir son içinde bulmaz. ölüm, tüm sevdiklerimizin bize pamuk ipliğiyle bağlı olduğunun en büyük kanıtı.
birilerinin mutlaka ölmesi mi gerekir? yaşarken öldüğü yetmezmiş gibi..
bir kadının erkeklere güvenini sarsabilecek bir kitap. beş para etmez bir adamın* kadınlık gururunu nasıl paramparça ettiğini anlatıyor.
nasıl bir aşk anlayışıdır bu? sen onu bunu düz, bunu da bir şerefsiz gibi anlat, sonra da masum bir kıza acımasız eleştiriler yap. vicdanını rahatlatmaya çalış.
okurken sık aralıklarla yazarına küfür edeceğiniz başarılı kitap, roman görünümlü otobiyografi.
özellikle erkeklerin okurken özeleştiri yapacakları kesin. bu can yakabilir. çünkü insan bencilliğinin* bu yönünü* gösteren bir şey olmazsa görmek çok zordur ve bu kitap bizi tam olarak o bencilliğin en karanlık yerine gömüyor. o karanlıkta kaybolmak bile olası. ama o siyah örtüyü üzerinden atanlar, daha iyi insanlar oluyorlar.
ve son olarak;
keşke o olanlar yaşanmasaydı da bizde bu kitaptan mahrum kalsaydık.
ılgın olutun mükemmel, sanat kaygısı güdülmeden yazılmış olan romanı. hayatın aslında 'ufak sorunlarla baş etmek'ten ibaret olmadığını, aşkı bulunca kaybetmenin ne kadar yersiz olduğunu hatırlatan bir kitap.*
okuyunca yazardan nefret ettiren kitaptır, kitap ne kadar güzelse, baş kahraman o kadar bencil, o kadar çirkin, o kadar kördür. son sayfaları küfrederek okunur, sinirine engel olamaz insan...
--spoiler--
sonra google da ufak bir araştırma yapılır, ve öğrenilir ki başka türlüymüş bazı şeyler. kız intihar etmemiş mesela, adı neva değilmiş, şu an evliymiş bir başkasıyla, ve bu ılgın bey geceleri evinin etrafında elinde kanyak şişesiyle gezermiş vs..
peki değiştirdi mi bu yazar hakkındaki fikirlerimizi?
acımıyorum malesef, hayır.
--spoiler--
