küçükken bu olayı kişiler bazında merak ederdim. Şöyle ki, gözlerimi kapadığımda ya da uykuya daldığımda çevremdeki insanların topyekün başıma toplanıp beni inceleme ihtimallerini düşünürdüm. ve gözlerimi açtığımda o kişilerin saliseler içinde işlerinin başına döndüklerini hayal ederdim.
Küçük yaşlarda kafamı acayip derecede kurcalayan bir soru. Ben baktığım için orda bulunduklarını kafamı çevirdiğimde yok olduklarından veya hareket ettiklerinden şüpheleniyordum. Bu yüzden hızlıca dönüp yakalamaya çalışıyordum onları adsksk.
Bazen düşünüyorum da Allah'ım nasıl bir çocukluk geçirdim. *
deli saçması başlık. ne yani bir varlığın tek nedeni ona bakmamamız mı? ya da bir varlığın yokluğunu kanıtlamamız için onun bilincimizde ve görüş alanımızda olmaması yeterli midir? ciddi ciddi bir de artı vermişler adama lan. (bkz: yuh)
Cevabı zor olan sorudur. Dışarıdan gelen sinyallerin beynimizde yorumlayıp bir nevi onları bozup algılayabildiğimiz bir şekle büründürüp bunlara nesne diyoruz.
biz onlara bakmazken yayımlanan sinyallerin yorumlanmayışıyla kendileri olurlar. Yani salt gerçek. Bu gerçek bizim yorumumuza ne kadar yakındır bilemeyiz. Beynimizdeki yorum eğer doğruysa nesne dediğimiz şekilleriyle biz onlara bakmazken vardırlar ama eğerki yorumumuz doğru değilse onlara bakılmazken ne olduğu meçhuldür.
