Klasik dinamik ekollerdeki bebeğin masum düşüncelere sahip olmama durumu, bu ekolde de geçerlidir. Fakat bu ekol klasik psikanalizden ayrılırken, bu haz noktalarından daha çok infantın dünyaya ilk geldiği süreçte kendilik oluşumunu ve ilk nesneleriyle olan ilişkilerini inceler.
özdeşimden çok yansıtmalı özdeşim ve yansıtma mekanizmalarının üzerinden bir açıklama getirmektedir.
bebeğin, iyi - kötü kavramına nasıl hedonist bakış açısıyla baktığını, iyi ve kötünün aynı nesne olmasını kabullenemediği ya da farkında olmadığını, bebeğin kendi içindeki yansımalardan gözlemler.
Her ne kadar aşırı varsayımsal bulsam da çok önemli katkılarda bulunduğu ortadadır.
