tahminimce hayatının tamamını şiire vermiş duayen kültürlü bilgili bir 6. nesil yazar arkadaşımız. takip ediyorum kendisini sözlükte ilk entrysini okuduğumdan beridir. saygı sevgimi belirtir başarılarının devamını dilerim.
insan, gözünü kulağını burnunu kalbini çok görüyor kendine, kurumuş şelaleyi, pınarları sevmiyor tamam da göz pınarlarının kuruluğuna bu düşmanlık ne bilmem..
aşk adını verdiği kafese hapsediyor kendini gözüyle kulağıyla burnuyla, kalbiyle, hoşlandığı apaçık, hiç çıkası yok, acı çekeceği çok, vaz da geçmez bu acı da geçmez..
ve döner durur o kafesin içinde, yanlızım der, kafesten çıkmadıkça yanlızdır da, kafesten hiç çıkmak istemez..
sonra bir ses duyar, belki bir nefes, başka kafeslerden, başka acılardan manzaralar.. bazen bir yazıda bazen bir şarkıda, bazen bir dizide.. sarılır kafesteki insanlar birbirlerine, sarıldıkça yanlızlaşırlar, yanlızlaştıkça alışırlar, özlerler..
işte nesir macunu da o kafeslerden bir kafes, o yanlızlardan bir yanlız, susmuyor anlatıyor dinletiyor okutuyor, ama bilmiyor ki duyuldukça sesi, yanlızlaşıyor insanlar..
umarım güzel olan şeyleri tasvir etmeye başlar, umarım zaten kendini hapseden insanların aşk kafeslerine bir yanlızlık kilidi de kendisi vurmaz..
ben şimdi buradan
uzanıyorum boğazına güzel şehrin
ışıkları bir bir yanıyor istanbul'un
göz kırpıyor gecekonduların her biri
şimdi içimin yansımasıdır yakamozlar
gözlerin her ay, hep ay
siz hiç yeşil olmayan bir ay gördünüz mü
ben görüyorum gül deriyorum
ellerine nice vapurlar demirliyor
çocukluğum bisiklet tekerleklerini
feda ediyorum aman zarar görmesin diye
istanbul büyük diyorlar ya
kalbimi hissettikçe bunu anlıyorum.
baya eleştirilere maruz kalmış yazar arkadaş.kitabını bilmiyorum amma, iyi ya da kötü bir şiir kitabı var. diyelim ki şiirleri güzel değil, olabilir... ama gerçekten gönül vermiş adam, bu kadar üstüne gitmenin hiç bir anlamı yok ki... hangi birimiz kendisine bu kadar güvenip de kitabını çıkartıyor?
yapmayın etmeyin, kendisi tam bir helal olsun yazarıdır... bir hocam "kendine güveniyorsan yazdığın şeyleri kendi çabanla da olsa, bir adet bile olsa bastır, bir kütüphaneye bağışla... eğer gerçekten sanat değeri varsa bir gün mutlaka farkedilecektir..." derdi... adam yapmış abi... helal olsun, paralar helal u hoş olsun...
püfff, hakkında inanılmaz şeyler okuduğum yazardır.
anlam veremediklerim şunlar:
-kitap yazmak çok mu önemli (felanı da var sonunda) - dayesporas
-cümle kurabilen herkes kitap çıkarıyor - biradetbeyfendi
-48 sayfalık kitaba istenen 12 tl - lord of cort
benim görüşüm kimsenin sikinde olmasa da bunlara verebileceğim bir takım cevaplar var:
-kitap okumak ne kadar önemliyse yazmak da önemlidir. yani şimdi ne desem ki ben buna? şunu mu desem: arkadaşım kitap çıkaranlar olmazsa sen ben kitap okuyabilir miydik? böyle ilköğretim tarzı bir soru çıktı ortaya ama bu soruyu yönlendirdiğim cümle daha bir ilköğretim: kitap çıkarmak çok mu birşey, felan filan fülüt. inanılmaz, hala anlamaya çalışıyorum ben bu sözü: kitap çıkarmak birşey mi ki..
(not: ha bir atomu parçalamak değildir. ama yazmaya olan düşkünlük bu kadar basit cümlelere hapsedilmemeli. her insanın bir hobisi, hobiden öte sevdalısı olduğu bir hayali, bir uğraşı vardır. edebiyat bunların en güzellerinden birisidir. kitap yazmak değil o işin adı, yazmak. sadece yazmak. hepimizin burada toplanma amacı. yazmaya bu kadar önem veren bünyelerin "yazmak çok birşey mi ki, felan" demesi deprem etkisi yarattı bende. sabaha kadar artçı şok yaşarım atık)
-cümle kurabilen herkes kitap çıkarmıyor aslında. yazmaya o ya da bu şekilde kafayı takmış insanlar, kendilerince de olsa, basit de olsa, kitap çıkarıyorlar. şunu hatırlatmamda fayda var. tarih, edebiyat tarihi, dünya edebiyatı tarihi, kitabı basılmadı diye bunalımlara giren, kitabı çok satmıyor diye maddi kazanç elde edemeyen ve çok fakir hayat süren (ki bu insanların eserleri yıllar sonra anlaşılıyor) yazarlarla dolu. bu insanların hayatlarına acıyor, eserlerine bayılıyoruz. haliyle öylesi bir zamanda bile yazmak zor ve paraya bakmayan bir işken, böylesi bir zamanda hangi zeka küpü para kazanayım maksadıyla kitap yazar da satılamayacak olma riskini alıp bilmem kaç bin tl nin altına yatar? bu insan ya cidden paragözdür ya da gerizekalıdır. ha ya da yazmak ve kitap çıkarmak hayalidir.
-ben 72 (rakamla yetmişiki) sayfalık bir jules verne kitabı okudum. adı da 2890 yılında. bu benim ilk okuduğum jules verne kitabıydı ve kendisini de henüz bilmiyordum. sayfa sayısının az olması beni kitaptan uzaklaştırmadı. aksine daha da ilgimi çekti. bu kadar az sayfalı bir kitap ya çok şahane şeyleri bir solukta okuyucuya yansıtıyordur ya da bomboştur diye iki seçenek sundum kendime (orta okuldayım). ve tabiki okuduktan sonra ikinci seçeneği çoktan elemiştim bile.
varmak istediğim nokta şu: ne yaparsan yap bir kitaba hiçbir zaman önyargılı yaklaşma. sayfa sayısına bakıp bir kitabı eleştirmek ya da üzerine binen fiyatı eleştirmek, kitabın kapağına bakıp beğenmedim ben bunu demek kadar basittir.
gelişmeler butonunu yanık gördüğümde içeriğini okudum ve allah şahidim "kıskandım". ilk kitabını çıkarmış bir insan, hem de burada yazıyor. nasıl yazmış bilmiyorum. ne kadar iyi ne kadar kötü onu da bilmiyorum. alır okur muyum okurum. ama kıskançlığım "siktir amına koyim sen de mi yazar oldun pezevenk" kıskançlığı değildir. kıskançlığım orta okulda edebiyat hocamızın kültür ve yayın kolu kapsamında aylık çıkarttığımız dergide bizlere birer "yazar" edasıyla roller biçmesi ve bizleri edebiyata sevdirmesiyle başlayan yazma serüvenimde kitap çıkarma hayalimin bir başkası tarafından benden önce gerçekleştirilmiş olmasıdır. ve buna gıpta ettiğimdir. ben ki yazar konusunda sınırı hep üstlerde tutan (dante lerden, edgar allan poe lardan, james joyce lardan, yahya kemal lerden, cemil meriç lerden, freud lardan bahsediyorum) bir insanım. belki de elinin pasıyla ilk kitabını 48 sayfalık ilk kitabını çıkaran bir insanı (hele bir de gençse ki onu bilmiyorum) acımasızca benim yerden yere vurmam lazım. ama ben ki yazmaya bir meslekten ya da para kazanmaktan öte, bir sevda olarak bakan bir insan olarak bunun yerine arkadaşımızı kutluyor, umarım yazın hayatına sapmalar yaşamaksızın devam eder ve kendini yazmada geliştirir dileklerimi iletiyorum.
kendisini de tanımam. koşa koşa gidip kitabını da almam. ama karşıma çıkan bu tür kitapları da alır, kendime pay biçinerek, geleceğim ve geleceğimdeki yazmak meselesini oturur etraflıca tekrardan gözden geçiririm. buraya gelip de boktan yere boktan sebeplerle böylesi güzel bir işi yapmış kişiye çemkirmem.
günümüz gerçekten basit yazarlarla dolu olabilir. bu basitlik yazmayı amaç değil araç edinmekten geliyor bana göre. bu basitlik buna rağmen ben iyi bir yazarım diye caka satmaktan geliyor. öylelerine ben de tavım. ancak öylesi bir bünye olup olmadığını bilmeden de yazım hayatına yeni adım atmış birini bu şekilde pervasızca da eleştirmem.
an itibariyle badem gözlüler kafilesine katılmış. bu nasıl iyi gün dostluğudur. adam çoğu türk gencine lise 1'den itibaren zorla tutturulan şiir defterini kitap olarak bastırmış altı üstü.
şu günlerde alıp okuyamacam kitabı. zaten biraz para bulursam bambaşka şeyler yapıcam abi açık konuşayım.
eğer bi ara fazla para geçerse alırım ama şunu söyliyim. bi şiirini okudum demin. haddim değil ama sende ya da sizde iş var beyim , bayım, bayan herneyse. başarılarının devamlı olsun.
adam azmetmiş, yazmış, uğraşmış, bir kitap çıkartmış. bize de susup tebrik etmek düşer.
çatlak seslere aldırmayıp yazmaya devam etmesini dilediğim yazardır kendisi. başarılar ve tebrikler...
