recep ivedik adlı film karakterinin: ''siz yokken biz vardık burada, bizim dedemiz kurdu bu şirketi vs'' şeklinde bakış açısına sahip olmak, bir nevi recep ivediklik durumu.
okuldayken yapılan çömez muhabbeti gibidir, sıkıcı. sonuçta her koyun kendi bacağından asılır. bir de böyleleri kendi nesline hiç toz kondurmaz. iyi de yazmasını bilmeyen adamı sırf nesildaşın diye savunmak sana mı kaldı yani?
senin geçtiğin bu yolların asfaltını ben döktüm diyen ilk nesiller, sen gelirken ben dönüyodum diyen ilkten sonrakiler... nesilcilikten sıkılmış altıncı nesillerin hoşlanmadığı durumdur.
