bu filmin fragmanını ilk gördüğümden beri izlemek istemişimdir konudan hemen anladığım zaten aşağı yukarı benim yaşadığım olayları anlatır bu film. bir kaç hafta önce izledim, bu güne kadar duygu patlaması yaşadığım ikinci film oldu. ekrem'in çaresizliğini izlerken bir kaç sene öncesi kendime bir aynadan bakıyormuşum gibi hissettim parasızlık, umutsuzluk, belirginsizlik... yeğenleri geldiği zaman ekremin onlardan para istemesi bir ayrı acıttı içimi, yeğenin telefondan başını kaldırmayışının bile bir anlamı var o zamanlar insanlar size sanki kilometrelerce ötelerden bakarmış gibi hissedersiniz. gerçekten çok kötü, en vurucu sahnelerini anlarmak istemiyorum çünkü hepsi derin, ama izlenecek bir film her ne kadarda yaşayan anlayamassa.
