elbette benim sevgili annemin de kullandığı cümledir. nereye koymuştum peki? diye sormamla birlikte üzerime gelen terlik arasında 6 saniye kadar bir süre vardır.
kavgaya giriş niteliğindeki anne cümlesidir. kavga bu cümle ile başlayıp allah sana senin gibi evlat versin inşallah ile devam eder. bu bir klasiktir, her evdeki anne ve çocuk arasında (özellikle kız çocuk) yaşanır.
Anneye bir esyanin yerini sormanin akabinde anneden gelen insan olduren cevap. Bu cumleyi hic sevmememe ragmen sirf annem soyledigi icin cok hos gelir kulaga.
Bir anne atasözüdür. Yerine göre çok sinir bozucu olabiliyor. Ben masanın üstüne baktığımda olmayan cep telefonum annem gelip baktığında oracıkta duruyor. Bazen ben bile kendimden şüphe ediyorum. Şizofren filan oldum sanıyorum. Tabii sonra geçiyor
