dış siyaset aktif şekilde türkiye üzerine oynanıyor. ermeni sorunu. ve iç siyasetin de dışa yansıması var. Galiba hep bahsedilen köklü degisim,kurtuluş savaşının karşı yansıması olan ve hep bahsedilen projenin ön ayakları oynanıyor.
15 Mart 2012 perşembe günü Genco Erkal, "nereye gidiyoruz ?" oyunu ile Boğaziçi Üniversitesi Garanti Kültür Merkezi'ndeydi. açıkçası yaşına rağmen performansı harikaydı. neden böyle söylüyorum hemen açıklayayım. sahnede tek başınasınız, bütün oyun boyunca oradan oraya koşuyor, tahta köprülerin üzerinde dolaşıyorsunuz ve oyunun hiçbir şaşırma duraksama yapmıyorsunuz. bu oyundan sonra söyleyebileceğim tek şey; gidin Genco Erkal'ı seyredin ve hayran kalın. o gerçekten büyük bir usta.
Toplum olarak nereye gittiğimizi, gelecekte hangi yapıda insanlarla muhattab olacağını merak eden kişinin söylemi.
Eskiden ilkokuldaki çocuğa dindar mı olacaksın? yoksa ataist mi? diye sorulmazdı. ilerde ne iş yapacaksın? denirdi be arkadaşım. Aynası iştir kişinin lafa bakılmaz anlayışı vardı çünkü.
Aileler daha 1 aylık bebeklerine insan bağrışmalarını, 'huuuuuu' diye yırtınan adamların çığlıklarının olduğu ve bununda adına ilahi dedikleri zırvalıkları dinletmezlerdi. Sizin savunduğunuz dinin ilk emri oku değil mi? Mantığını kullanmaktan acizmisin sen.
Sonra birisi çıkıpta herkesin oyu eşit sayılmasın dediği zaman yırtınıyorsun. Mantıklı olan bir insanla, Allah'ın verdiği beyni kullanmakta aciz olan, 3 kuruşa anasını boyayıp babasına stan bir insanın oyunun eşit sayılmasına karşı çıkmak lazım asıl.
ilerdeki başbakanımız, cumhurbaşkanımız, bazı insan benzeri varlıların ibadet diye nitelendirdikleri bağırışları, çığlıkları ve kendilerini yerden yere vurmalarının bant kayıtlarını dinleyerek ve izleyerek büyüyorlar.
dostlar tiyatrosu tarafından sahneye konan ve genco erkal'ın oynadığı tek kişilik oyunudur. aziz nesin'in yazılarından derlenmiş olan bu oyunun yönetmenliğini ve sahne tasarımını da genco erkal yapmıştır. aziz nesin'in 40 yıl önce yaptığı tespitlerin günümüz için geçerliliğini koruyor olması da ayrı bir olaydır.
daha şimdiden ülkede kutuplaştığımızın göstergesidir. hepimiz müslümanız, bunun ölçüsünü fani kullar tarafından test edilmesi ne mümkündür, ne de dinen uygundur. türbana tepkili olanların büyük kısmının anasının, bacısının başı kapalı inanın, yine büyük kısmı sizin gibi namazını kılıyor, cumaya gidiyor, aynı yaratana, aynı peygambere inanıyor yani anlayacağınız. o zaman sorun ne, görünmek istemeyen, göz ardı edilen, türkiye çağdaş kazanımlara ulaşmış, rejim olarak geri dönülmez bir yola girmiştir. bunun bu aşamadan sonra değiştirlmeye çalışması ancak ve ancak kan dökülerek yapılmaya çalışabilinir, işte gözardı edilen sorun bu, ülkeyi kutuplaştırarak buraya götürmeye çalışıyorsunuz, kim bilir belki de amacınız zaten budur, yıllar önve hocanız erbakan , üniversitelere türbanla girilecek rektörler selam duracak dediğinde, aradan sıyrılanlar sadece rektörlerin selam durması yetmez diyerek orduya da ayar vermeye çalışmışlardı. gidişatımız budur güzel kardeşlerimiz. dışarda hep beraber yaşarken burada öfke kusuyoruz, kutuplaşıyoruz, nefret kusmaya başladık, lütfen bu oyunlara gelmeyelim.
