bugün tam 20 yıl oldu anne hala kabullenemedim bazı şeyleri. seni kara toprağa koyup iplerini çözmeyi hazmedemdim. O seni bıraktığım çukurdan çıkarken bıraktım ağlamayı. ben o gün büyüdüm annem. Büyüdüm de başkalarının derdine derman oldum. Fakat kendimde açılan yaraları görmeden annem.
Tam 20 oldu sensizlik her sıkıştığımda senin dizini özledim anne ama merak etme ağlamadım ardından. son göz yaşımı iplerini çözerken akıttım. o üstüne atılan toprakla çocukluğumu orada bıraktım senle birlikte orada yanlız kalma diye anne.
Sana günaydın demeyi özledim. kızdığında şikayet etmeni. keşke hayatta olsanda hiç fiske vurmadığın beni öldüresiye dövüp sonra bağrına basmanı isterdim. Artık yoruldum annem sensizlik yordu beni.
Tam 20 oldu ve ölmedim annem hala ölmedim. 2 torunun oldu ama sen saçlarını okşayamadın annem.
Annem kayboldum artık düşmekten kanayan yaralarıma merhem vurmak zoruma geliyor annem artık umursamıyorum yaralarımı. Beni bul annem beni karanlığın içinden çıkar yaralarımı sar annem artık düşlerimide gelmez oldun. En azından gelip göz yaşlarımı silerdin artık gelmiyorsun annem. Yoka senindemi zoruna gitti gizli gizli ağlamam göz yaşıma ruhuma akıtmam.
Herkes beni taş sanıyor ağlamam sanıyor annem ben son göz yaşımı senle o çukurda bıraktım. Artık içime ağlıyorum. istesemde akmıyor göz yaşım.
annem tam bugün 20 oldu sensizliğimiz. Dağıldık tesbih tanesi gibi yetmedi annem gücüm derleyip toplamaya. uğraştım didindim. Hepimiz başka yerlerdeyiz. sen olsaydın böyle olmazdı annem.
Torunlarını alıştırmıyorum kendime olur da senin gibi zamansız gidersem benim gibi zorlanmasınlar. Sert yetiştiriyorum ki benim gibi kırılmasınlar. Kimse incitemezsin onları. Biliyorum annem bir yerden bizi seyrediyorsun üzülme diye hiç ağlamadım annem ama artık yoruldum. Artık bende yaşlanıyorum annem ama senin özlemin bitmeyen bir kor içimde hala içten içi yanıyor.
Annem ben kırıldığımda gelip mermerine koydum başımı dizlerin yerin. soğuk toprağında uyudum koynun yerine. Herkes canımı yaktı annem ama ölmedim bugünde ama gelip sana dertte yanamadım.
Herşeyden önce ilk aşkımı anlamadım sana. ilk torununu veremedim annem kucağına. Özlediğim yemeklerin tadı damağımda annem. O dolmalarını özlüyorum içine pirinçten çok sevgini kattığın.
Ölmek çok garip anne yokluğun içinde okadar doldurmuşşunki annem unutmak yerine doldurmuşşsun içimi hergeçen gün özlemin dahada artıyor. Hatalarım oldu annem hemde büyük hatalarım ama kimse yaramaı sarmadı annem .
Annem yarın gene uyanacağım ve sen gene olmayacaksın...
