şüphe duymadan düşünmeye başlayamayacağımızı ve böylelikle de yol alamayacağımızı belirten söz. tanım içeren cümle kurma derdini başımdan savuşturduktan sonra şunu söylemek isterim ki, kuşkunun olduğu bir yerde bilgelik de vardır, bilim de vardır, kalkınma da vardır. ne yazık ki etrafıma baktığım zaman, en ufak bir 'şey'i dahi sorgulamaktan aciz insanlar görüyorum; aile diyorum, yaşam şeklin, gülüşün, bilgi birikimin, inandıkların, kültürün, dili eğip büküşün diyorum, kızıyorlar, üzerime üzerime yürüyorlar. kimisi sen anlamazsın dercesine bakıyor suratıma, anlamam tabii diyorum, özgür olamayan, her yönüyle kendini hapsetmiş insanları nerden anlayayim?!
