uzun yolda otobüste giderken, bir şehir merkezinde balkonlarda gece oturan insanların mutlu olduğu, balkonda otururken yoldan geçen otobüsteki insanların gidecekleri yerde mutlu olacağı düşüncesi kaplar içimi.
Kişi iyi olmak istesin yeter ki mekan da zaman da kişiler de sadece küçük araçlardır. Camdan baktığında camın kirini değil de ağacın yeşil yaprağını farkedebilmek bir yerde. Bu insan psikolojsi hem basit hem bir o kadar karmaşık bir yapı. Her şey kafada bitip kafada başlıyorken bu kafamızın içindekilere sahip olabilmek bazen bir hayli güç...