aslında müslüm gürses, emrah, özcan deniz gibi şarkıcıların tarzlarındaki değişim bu yeni akımın ortaya çıkmasına ve hayatlarımıza girmesine en büyük örneği oluşturuyor.
yeni nesil müziğin arabeskten farklı olarak duygu anlamında daha neşeli şeylerle uğraştığı söylenebilir.
zira hitap ettiği insanların heves ettiği* olguları şarkılarına yansıtıp hedef kitlesinden maksimum verim almak amacındadır.
abuzer kadayıf filminde metin akpınar canlandırdığı karakter itibariyle, gündüz klasik müzik dinleyen, son derece kültürlü bir öğretim üyesiyken, geceleri gazinolarda, pavyonlarda arabesk şarkılar söyleyen biri oluyor, bu sayede hedef kitlesini tatmin ediyordu. bu basit örnek bile bize mühim olanın ismail yk veya özcan deniz kişisinin gerçek hayatı değil hedef kitlesine yansıttığı hayatları olduğunu anlatıyor. ve o yansıtılan hayat bu yeni nesil müzik anlayışıyla birebir örtüşmek durumunda.
genel olarak ismail yk tarzında şarkı yapan kişiler neo arabeskçiler olarak tanımlanabilirler. bu şarkıların piyasaya çıkma süreci, aslında malum aşk, ayrılık, fakirlik, ıstırap temalı arabesk şarkıların doksanlı yılların başında etkisini kaybetmesiyle başlar. bu şarkıların etkisini kaybetmesiyle beraber lümpen kesimin yani toplumun sessiz ve büyük çoğunluğunun ihtiyaçlarını karşılayacak yeni bir müzik türü ihtiyacı ortaya çıktı.
gerçekten büyük bir pazar olan bu kesimin toplumdaki önyargılardan dolayı yabancı müziklere veya gelir seviyesi nispeten daha yüksek insanların hoşlandığı tarzda klasik müziğe yönelmeleri beklenemezdi. ve piyasa, ortaya cankan, ismail yk tarzında yeni kişilerle birlikte bu piyasayı çok daha iyi bilen, bu oyunu daha önce de oynamış özcan deniz, alişan vb. gibi isimleri değiştirerek çıkardı.
ve yeni, hiçbir tarza uymayan, sentez bir müzik türü oluşturuldu.
yaptıkları müzik gerçekten bu kesimin, yıllarca gizliden özlem duyduğu bir takım şeyleri su yüzüne çıkarmaya başladı ve zamanla arabesk müziğin yerini aldı.
sonuç olarak hedefe ulaşıldı ve istenilen memnuniyet fazlasıyla sağlandı.
bugün gecenin köründe tofaş marka bir arabadan son derece yüksek sesle "nooolursun polis abeee beni bir kerecik affeeeeet" şeklinde bir müzik duyuyorsak piyasa gerçekten işini iyi yapıyor demektir.
ve her yolun sonu tabiki;
(bkz: kapitalizm)
pop denilen müzik türüyle harmanlanan piyasalaşmış arabesk tarzıdır. ne arabesktir ne de poptur. arabeskin zamanında insanlara tercüman olan yapısından uzak, popun asıl halindense çok daha uzaktır. komiktir, ne idüğü belirsiz bir türdür. bir de bunun içine hip hop sokulanı vardır ki evlerden ıraktır. özellikle batı berlin'in içli rapçilerinde bu tarzı duymak mümkündür.
