bir old man okur ki, kendinizden geçer, kıçınızın kıllarının ağırdığı zamanları iple çekersiniz ve hemen sonra müziğin ruha üflemesiyle diplerde bir yerde tarifi zor hissiyata bürünür ve öylece kalmak istersiniz.
buyrunuz efenim 40 yıl öncesinden old man |
elimi ayağımı titretti.
geçen haftaki konserden sonra anladım ki bundan sonra bu performansı geçebilen ve gönlümün ortasına konan az kişi olacak.
iki buçuk saat sahnede kaldı ve beni bitirdi.
tanım: geçen hafta küçükçiftlik park ta konser veren sanatçı.
gelmiş geçmiş gördüğüm ve duyduğum ya da tanıdğım en sağlam müzisyenlerdendir. öyle sahneye çıkıp sadece iki şarkı söyleyip laflayan adamlardan değildir. onlarca hatta yüzlerce bile söyleyip sahnede ve sahne dışında anlamlı sözler söyleyip sonra inmeyip tekrar tekrar çalış yine söyleyen konuşan bir insandır. ne kadar kötü yanı ve iyi yanları olsa da sağlam bir adam ve sonucunda o da insandır. bir şeyi açıklamam gerekirki. cem karaca ve barış mançoyu nasıl örnek alıyorsam bu adamda aynıdır benim için.
yıllarca istanbul'da konser vermesini beklediğim ve hala yaşıyorken konserine gidilmesi gereken müzisyen. geçen yaz geldiğinde askerdeydim. adamı yıllarca bekle, askerde olduğun bir vakit gelsin, konserini versin ve gitsin.
sabah 4-6 nöbetinde heart of gold söylerdim. kars'ın ücra bir köşesinde i've been to holywood, i've been to redwood diye diye. kars'tasın be kardeşim ne holywood'u ne redwood'u.
karakolun yanındaki nehre ne zaman baksam down by the river söylerdim. ulan insanda ne psikoloji kalıyor ne sabitlik.
