Yalnızlığımı ayakta alkışlıyor tüm cesetler;
büyük yetenek aslında bir başınayken
böyle kalabalık görünebilmek!
Gamzelerime hayran bütün gülüşler,
bütün gülücükler benim gülüşüme öykünüyor,
ömrü kısalıyor tüm kahkahaların,
ölüler kahkahalara boğuluyor.
Toprak kokmuyor artık yeryüzü her yağmurdan sonra.
Kadınlar kurban ediyor bir kaç milyon adamı,
dünya nüfusu azalıyor birkaç soluk uğruna.
Sevişmeye niyetli bir kaç aşık nefesin arasını bozuyorlar zorla!
Kıyamete saklanıyor son dilekleri aşıkların.
Sevgili sevgili;
sesim üşüyor
nefesinin nüfüsüna dahil edilmedi nefesim diye.
Hani diyorum ki
nefesim nefsine hakim olamasa
ve değse nefesine caiz midir iki dünyada da?
Caiz ya da değil umurumda mı,
gel kadın gir nefesimin koynuna tek solukta!
