son zamanlarda bayağı bir ayağa düştüğünü gözlemlediğim negatif yöntem. güzel bir kızla düzgün yoldan iletişim kuramayan hanzonun ona çirkin olduğunu söyleyerek dikkat çekmeye çalışması gibi. ne yazık ki başarılı olduğu da görülmüştür bu yöntemin arada. kızların malum sazanlığı nedeniyle içlerinden bazılarının sırf kendini ona beğendirebilmek için manitası olmayı kabullendiği de dolaşan söylentiler arasındadır. hayat böyle maalesef.
sporda da gözlemlenebilir olgu. mevcut kaos ortamını kullanarak sözüm ona avantaj yaratmaya çabalamak. maç falan kaybedilir de oyuncuları nefretten doğan bir hınçla motive etmeye çalışmak üzerinde başlı başına durulması gereken bir argüman. ülke olarak bu içler acısı hale geldik işte...
işin ticari döngüsüne gelince ister istemez kapitalizm ve her koşulda kazanç mantığına da gelmemiz gerekiyor. kazanayım bu yolda her şey mübah mantığı eleştirilmeli, öncelikle. sorsan dev şirketlere ben büyüyor muyum alt metni umrumda mı olur derler. yani yarın benzer bir örnekle işlerinin azıcık kardan zarar etmesi durumunda 500 işçiyi kapının önüne koyar bunlar. koyarlarken de bir saniye düşünmezler.
sadece türk toplumuna ait olmayan bir özelliktir. mesela bugün birçok küresel şirket zaman zaman şirketlerine kene gibi yapışan kaos ve karanlık dönemlerde hiçbir zaman bunun giderilmesi için çalışmaz. aksine bundan nasıl kar sağlarım düşüncesi ile yaklaşır. zaten bu durum küreselleşmenin de temel argümanlarından birisidir. kaosu, karanlığı kontrol etmek, ondan fayda sağlamak.
