Çok kötü bir şeydir. Arkadaşlar büyük konuşma derlerdi inanmazdım. Hayatımda en çok nefret duyduğum kişiyken nasıl oldu da kalbimin bir parçası oldu anlamadım. Şimdi gelse ne derim bilmiyorum bile.
Bu konu hakkında yazacak çok şeyim var aslında. Ama sadece şunu yazacağım, insanın canını cidden yakıyor, ve unutulması daha zor oluyor. Hele nefret edilen kişi size ilk kez sevgisini hissettiren bir karşı cinsse, aman aman.
Nefret etmek de sayıLmaz pek ama bir 4-5 sene önce ismini dahi biLmediğim insanın yüzünü görünce biLe iğreti oLdurdum. Ciddi anLamda uyuz oLurdum. Ama gün geLdi, döndü devran. şu an hayatımın anLamı oLdu diyebiLirim.
Rabbim başımdan eksik etmesin.
