türk sinema tarihinin en harikulade filmlerinden biridir. diğeri ise fetih 1453.
kurgusunu beğenmeyen, hikayesini yetersiz bulan, duygu sömürüsü yaptığını söyleyip eleştiren, sinemadan anladığını sanan siz çok kıymetli film eleştirmeni yazarlarımızın beğenmediği bir baş yapıt. ulan terörün hikayesimi olur? kurgusumu olur? sizin anneleriniz korku içinde yaşadımı? sizlerin bulamadığı şeyler 30 yıl önce kurgulanmış, içinde ölüm, kan, acı barındıran anlamsız bir hikayedir terör. siz neyin kafasını yaşıyorsunuz? siz, narin kıçlarınızı hangi bar taburesine koyacağınızı düşünen batılı bisküvi bebelerisiniz. ankaranın ötesine gitmeyip, doğunun askeri koşulları hakkında hiçbir fikriniz olmadığı halde oturduğunuz yerden sallayacak cesareti nereden buluyorsunuz? bu film 30 sezon önce başlayan ve hala devam etmekte olan gerçeklerin sadece bir bölümüdür. siz ise bu filme hala sanat filmi gözüyle bakıyorsunuz. beğenmiyorsanız "umutsuz ev kadınlarını" izleyin.
şuan show tvde olan filmdir. kaçıncı izleyişim bilmem ama bir daha olsun bir daha izletir. hele bir bölüm var ki insanı alır götürür. "nefesim nefesine nefes katsın istemiştim.."
gerçek hikaye olduğu için bazı yazarların beğenmediği filmdir. ayrıca sevgili şakirt; atatürk büstüne laf edeceğine, bu başlıkta bile atatürk'e olan rahatsızlığını kusmaktan geri kalmıyosun. lanet olsun sizin gibilere...
vaktiyle rize den bozöyük e yaptığım bir seyahat sırasında otobüsün film kanalında bu filmden başka film olmadığı için 10 kez üst üste seyremek zorunda kaldığım film. kafamda sürekli uyursan ölürsün repliği tekrar edip durdu günlerce.
ankara kızılay' daki güzel mekan. 80 ve 90'ların dans parçalarının eşliğinde keyifli dakikalar geçireceğiniz yer. birkaç yıl öncesinde böyledi. umarım değişmemiştir.
rahat 30 defa izlememe rağmen bıkmadığım ve izlemekten bıkmayacağım film. bağladı beni kendine son çıkan terör olaylarında hangi şartlarda olduğumuzu anlatan film. ve hangi şartlar içinde o şehitleri veriyoruz kesinlikle izlemeyenler izlemeli.
