gerçek hikaye olduğu için bazı yazarların beğenmediği filmdir. ayrıca sevgili şakirt; atatürk büstüne laf edeceğine, bu başlıkta bile atatürk'e olan rahatsızlığını kusmaktan geri kalmıyosun. lanet olsun sizin gibilere...
şuan show tvde olan filmdir. kaçıncı izleyişim bilmem ama bir daha olsun bir daha izletir. hele bir bölüm var ki insanı alır götürür. "nefesim nefesine nefes katsın istemiştim.."
türk sinema tarihinin en harikulade filmlerinden biridir. diğeri ise fetih 1453.
kurgusunu beğenmeyen, hikayesini yetersiz bulan, duygu sömürüsü yaptığını söyleyip eleştiren, sinemadan anladığını sanan siz çok kıymetli film eleştirmeni yazarlarımızın beğenmediği bir baş yapıt. ulan terörün hikayesimi olur? kurgusumu olur? sizin anneleriniz korku içinde yaşadımı? sizlerin bulamadığı şeyler 30 yıl önce kurgulanmış, içinde ölüm, kan, acı barındıran anlamsız bir hikayedir terör. siz neyin kafasını yaşıyorsunuz? siz, narin kıçlarınızı hangi bar taburesine koyacağınızı düşünen batılı bisküvi bebelerisiniz. ankaranın ötesine gitmeyip, doğunun askeri koşulları hakkında hiçbir fikriniz olmadığı halde oturduğunuz yerden sallayacak cesareti nereden buluyorsunuz? bu film 30 sezon önce başlayan ve hala devam etmekte olan gerçeklerin sadece bir bölümüdür. siz ise bu filme hala sanat filmi gözüyle bakıyorsunuz. beğenmiyorsanız "umutsuz ev kadınlarını" izleyin.
gelmiş gecmiş en iyi türk filmlerinden biridir bence. sınemada benı ve bırcok kısıyı cok aglatmıstır..
türünün ilk filmi mi bilemem ama en iyi filmi oldugu kesin.
filmin en vurucu sahnesi de bırazdan ekranda olacaktır show tvde.
birsen tezer'in ikinci cihan albümünün en iyi şarkılarından bir tanesi.
özellikle şu bölümünün melodisi harikadır.
--spoiler--
dağınık bir bahçe gönül
seçtin mi içinden gülü?
bir ömürlükse yaşamak;
ya seninle ya da sensiz
--spoiler--
Kaybettiğinizi düşünebildiğiniz, ama şuurunuz yerindeyse aslında kaybetmediğiniz şey.
Öyle seversiniz ki bazen onun yanında burnunuzdan her nefes aldığınızda kokusunu işlersiniz içinize. Ve öyle seversiniz ki kokusunu kaybettiğinizde, nefesinizi de kaybettiğinizi zannedersiniz. Bir kez daha nefret edersiniz kendinizden , bir kez daha seversiniz kaybettiğinizi.
