Aklıma gelmişken yazayım lan. Ne kadarı doğru ne kadar efsane size kalmış. Senaristinin ağzından söylenen sözler olduğunu duyan kişinin ağzından yazıyorum. Tam olarak böyle midir emin değilim. Hatırladığım kadarı ile.
Bir ailenin iki çocuğu var. ikiz de olabilir. Bunlara aileleri bakamadığı için iki aile bunları evlatlık olarak alıyor. Çocukların birini batıdan bir aile diğerini ise doğudan bir aile alıyor. Birisi komutan. Diğeri ise doktor lakaplı terörist. Yetişme ortamlarından dolayı tam ters istikametlerde yolları tercih ediyorlar. Sonra birbirlerini buluyorlar ama değişen bir şey yok. Herkes yoluna.
--spoiler--
Filmde en sonda ölen doktor gerçekte ölmüyor. fakat komutan ölüyor.
--spoiler--
şimdi izlerken farkettim de, doldur boşaltta hata var.
filmde kurma kolu çektikten sonra şarjör çıkarttırılıyor halbuki önce şarjör çıkartılır sonra kurma kolu çekip kontrol edilir ve bırakılıp tetik düşürülür.
sinemadan sonra ilk kez tv de izledim.çatışma sahneleri çok gerçekçi çünkü biz sürekli izlediğimiz filmlerde herkesin rambo gibi çatıştığını felan görüyor öyle düşünüyoruz aslında öyle değil.askerlerin o anki psikolojileri o kargaşa ortamı çok iyi yansıtılmış.ciddi ciddi izlerken nefesim kesiliyor.
askerlik yapmamış birinin izlemesi ile askerlik yapmış birinin izlemesi arasında kuzey ile güney kadar fark olan film.
şayet filmi çeken oliver stone olsaydı hikaye vietnamda geçseydi 11 dalda oscar alırdı.
dün akşam show tv de izlemiş olduğum filmdir. son sahnelere doğru tam da tek gözüm kapalı filmi takip etmekteyken* malum çatışma sahnesi* ile yerimden zıpladım. bir anda cin gibi oluverdim, hemen kendime geldim.
itiraf etmeliyim ki, az beklentiyle filme başlamıştım * ama beklediğimin üstünde kaliteye sahip bir türk filmiymiş. senaryoyu geçtim, yönetmeni burdan tebrik ediyorum. daha önce hiç bu kadar gerçekti çatışma sahnesi izlememiştim. herşey o kadar iyi yansıltılmış ki; askerlerin olaylara tepkileri, vuruldukları zamanki duruşları gibi.
rahat 30 defa izlememe rağmen bıkmadığım ve izlemekten bıkmayacağım film. bağladı beni kendine son çıkan terör olaylarında hangi şartlarda olduğumuzu anlatan film. ve hangi şartlar içinde o şehitleri veriyoruz kesinlikle izlemeyenler izlemeli.
ankara kızılay' daki güzel mekan. 80 ve 90'ların dans parçalarının eşliğinde keyifli dakikalar geçireceğiniz yer. birkaç yıl öncesinde böyledi. umarım değişmemiştir.
vaktiyle rize den bozöyük e yaptığım bir seyahat sırasında otobüsün film kanalında bu filmden başka film olmadığı için 10 kez üst üste seyremek zorunda kaldığım film. kafamda sürekli uyursan ölürsün repliği tekrar edip durdu günlerce.
