dudaklarım dudaklarında
nefesim bir senin kalbine gidiyor
bir benim kalbime
biz dolduruyor bizi
oysa ben, "biz"i çoktan yitirmiş
bir başkası tarafından fena kirletilmiştim
Hıh!
Bir ırmak gibi akıyor dilim sırtının vadilerini keşfederken
ve köprücük kemiklerinin ucunda dikilip
bağırtılarım yankılanıyor
uçurumlar, uçurumlar uçurumlardan düşerken...
içimden atlıyorum gözbebeklerine
ne renk diye sorma sakın bana
adını koymakta zorlanıyorum hala
sen o kadar güzel gülüyorsun ki
tüm kir pas, pespaye kullanılmış aşklar
incitebilen o eski anılar
artık "anı" nihayet
sen varsan, içimde bir bahar kıpırtısı
sonbahar umutsuz değil ilk kez
ve zulamda kopil bir kalpkırpıntısı
nefesini çekiyorum içime
içine veriyorum nefesimi
umut ve heyecan refakatinde
anlatacak ne kadar çok şeyim var sana
oysa
ben ki artık tövbekardım
çoktandır anlatmaya
durun ben de sizi affedeyim 40 haramiler
orospular ve siz tüm canımı acıtan yaralar
ve elbette siz pek sayın
sotede terennüm eden bay akbabalar!
layığı ile buluşuyor işte her ihanet...
kızmaya hakkı yok kimsenin
ben vadilerinde dolaşıyorum teninin
yükseltilerinde tanrıyı buluyor
gizli mağralarında kayboluyorum
şimdi hayli kullanılmış ve tüketilmiş geliyor
eski zaman masalları
aklımda rehin şimdi tek bir tebessüm
serseri bir kalp çarpıntısı,
kaplıyor doyamadığım çehreni
doyamayacağım günler var daha
kimbilir kimin kime hediyesi.
bir sonbaharda batıyor nihayet hüzün
sen doğuyorsun ufuktan
umut ve ihtişamın ihtilaliyle
kayıp hakkari dağlarından
tezkere aldık aşka, uygun zemini yokluyor
zaman
nefesin geliyor içime,
ben nefesimi veriyorum içine
dudaklarımız her kenetlendiğinde
ben şaşırmayalı çok olmuştu benle
nefes'im!
şimdi belki sıra, ilk kez sende!
redd'in güzel hatta adamın ağzına eden bir şarkısı.
kelebek kadar omrumuz var
sevmek lazim, hemen başlayalim
kaybedecek daha neyimiz var
aşk icin ne gerekiyorsa hepsi bende var
nefes bile almadan seviyorum seni
sarmaşiklar gibi sardin kalbimi
degiştirdin kanimi koydun zehrini
orumcek gibi ordun zihnimi
duşundukce daha cok isterim seni
nefes bile almadan seviyorum seni
icimde dolaşan alkol gibi
sana gitgide sarhoş oluyorum
ruhumu kaybetmiş gibi
sadece senin icin yaşiyorum
nefes bile almadan seviyorum seni
ankara sakarya caddesinde bir eğlence mekanı. her ne kadar fazla gürültülü de olsa kalabalık gittiyseniz çok eğlenirsiniz. yıllardır görmediğiniz arkadaşlarınızı görebilirsiniz. *.
harika bir redd şarkısı.
ilk albümleri olan 50/50 de yer alan en güzide parçalardan birisidir.
buyrun sözleri
Kelebek kadar ömrümüz var
Sevmek lazım hemen başlayalım
Kaybedecek daha neyimiz var
Aşk için gerekiyorsa hepsi bende var
Nefes bile almadan
Nefes bile almadan
Nefes bile almadan
Seviyorum seni...
Sarmaşıklar gibi sardın kalbimi
Değiştirdin kanımı koydun zehrini
Örümcek gibi ördün zihnimi
Düşündükçe daha çok isterim seni
Nefes bile almadan
Nefes bile almadan
Nefes bile almadan
içimde dolaşan alkol gibi
Sana gitgide sarhoş oluyorum
Ruhumu kaybetmiş gibi
Sadece senin için yaşıyorum
Nefes bile almadan
Nefes bile almadan
Nefes bile almadan
Seviyorum seni...
canlı performanslarının kaydedildiği gecenin fişi yok dvdsinde ve aynı şekilde yeni akustik albümleri plastik çiçekler ve böceklerde bulunan ve defalarca dinlemekten bıkıp usanmadığınız, vokalin o ses akışına kendinizi bıraktığınız (özellikle nakaratta) muhteşem parça.
'Nefes' Bir Yüzbaşının komuta ettiği 40 kişilik bir timin hikayesidir. 2365 metre yükseklikteki 'Karabal' tepesinde bulunan bir röle istasyonunu korumakla görevlendirilen bu 40 askerin görevlerini yerine getirirken yaşadıkları acıları, sevinçleri ve yaşam mücadelelerini anlatır.
Yönetmen: Levent Semerci
Senaryo: Hakan Evrensel, M. ilker Altınay, Levent Semerci
serdar ortaç ın 2008 yazına damgasını vuracağı iddia edilen yeni albümünün adı. 03.06.2008 itibariyle müzik marketlerde olabilir, gücümüzü birleştirirsek olmayabilir de.
dudakları ilk kez değerken yanaklarına, kokunla beraber içine çektiği, sonra elmacıklarını okşar gibi geri verdiğidir nefes..
kucakta uyuyanın tek yaşam belirtisidir bazen.. muazzam bir melodidir o ritmik hışırtı. yeni bir aşık olma sebebidir inip kalkan göğsü, yaşıyordur ya işte..yüzünün o en masum halini okşarken, parmaklarına çarpan esintinin yokluğunun düşüncesi beliriverince akılda bir an, nefes zor geçer düğüm düğüm olmuş boğazdan..
onsuz geçirilen günleri biran önce tüketmek istercesine aceleci olduğundan mı, yoksa eksik kalmışlık duygusundan mı bilinmez, ne yapacağını şaşırır bazen nefes.. ya durur farketmeden, dalıp giden gözlerle uyumlu.. ya da tıpkı eller gibi titrek ulaşır ciğere, her defasında ismi anılarak, en dumanlısından..
bir an olur, dünyalardan da büyük gözüken bir otobüsün ardından bakarken gözbebeklerinin sızısını giderir derin bir nefes..
can atar beden nefes almaya. uzakta biyerde aynısını paylaşandır sebebi..
